ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΧΡΩΜΑ ΠΟΙΟ ΘΑ ΗΣΟΥΝ;

                         

Κι όμως το χρώμα έχει τη δική του δύναμη! Αν φορέσετε πράσινο φόρεμα σε μια συνέλευση γεμάτη εντάσεις, θα είστε εκείνη που θα κατευνάζει τις αντιθέσεις. Αν θέλετε να φλερτάρετε σε ένα μπαρ γεμάτο κόσμο, ένα ζεστό κόκκινο θα σας κάνει πιο προσιτή. Αν θέλετε να χαλαρώσετε, ένα γαλάζιο δωμάτιο, θα γίνει καταλύτης.  Αν μπείτε σε μια αίθουσα βαμμένη ολοκληρωτικά κίτρινη και με πολύ κόσμο, οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι θα σημειωθούν βανδαλισμοί. Μήπως η επιλογή των χρωμάτων που μας περιβάλλουν είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση από ότι πιστεύουμε;

 Τι θα έκανε άραγε σήμερα ο σεναριογράφος της ταινίας “Γαλάζια Λίμνη” για να δώσει ένα σημερινό μήνυμα; Πολύ πιθανό, να έβαζε τους δύο πρωταγωνιστές να ναυαγήσουν σε ένα τροπικό νησί, όπου όμως θα ήταν κατάμαυρο από πετρελαιοκηλίδες. Η Μπρουκ Σίλντς φανατική οικολόγα, θα κάλυπτε  με κατάσαρκη φόρμα από φύλα συκιάς το αγαλματένιο της κορμί, που θα παράμενε αθέατο, ενώ  τα λιγοστά γυμνά της μέρη θα τα άλειφε με λάδι καβουριών για προστασία. Κανένα ρομαντικό συναίσθημα δε θα μπορούσε να συνεπάρει τον έφηβο Κρις Άτκινς κι έτσι η μόνη του έγνοια και αγωνία, θα ήταν να μη καταστήσει έγκυο την αγαπημένη του που θα μύριζε και σαν καβουρομάνα! Μπορεί άραγε, μια τέτοια λίμνη να είναι γαλάζια; Όχι βέβαια! Και πως θα εξελισσόταν στην αληθινή της βερσιόν, αυτή η φιλμική ρομαντική ιστορία, αν τελικά η λίμνη δεν είχε το συγκεκριμένο χρώμα;  Και γιατί αλήθεια ο αγνός παρθενικός μας έρωτας, πρέπει να έχει για buck round τη γλυκύτητα και την αθωότητα του γαλάζιου κι όχι την ένταση του πορφυρού κόκκινου; Και η Εύα γιατί χρειάστηκε ένα κόκκινο μήλο για να παρασύρει τον Αδάμ και όχι ένα κίτρινο λεμόνι; Και γιατί αλήθεια σήμερα οι άνδρες δε παρασύρονται απλά από ένα κατακόκκινο μήλο και το 70% των γυναικών κλαίει μόνο του στο σπίτι αφού πρώτα έχει ξοδέψει ένα πακτωλό χρημάτων σε spa αξεσουάρ και εσώρουχα για ξελόγιασμα; Μήπως τελικά ένα ζευγάρι κατακόκκινες γόβες, αρκούν και περισσεύουν για τα φετιχιστικά ανδρικά μάτια; Κι ύστερα έχεις και τους ειδικούς να σου λένε  ότι δεν υπάρχει χρώμα. Τι; Αναρωτιέται σοκαρισμένη η κόρη μου. Δηλαδή δεν υπάρχει το ουράνιο τόξο; Ούτε ο χαρταετός μου; Ούτε το φούξια μπουφάν μου; άρχισε να ουρλιάζει καταμεσής στη διασταύρωση με πράσινο και να επιμένει ότι δε θα ξαναπιστέψει ποτέ ποτέ στη Καθαρή Δευτέρα κι ότι είμαι μια υποκρίτρια που ενώ ψάχνει ένα λουλακί βάζο, ταυτόχρονα υποστηρίζει πως δεν υπάρχει!

·         ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ

Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι το χρώμα το φτιάχνει ο εγκέφαλος μας. Παίρνει τις ακτίνες του ήλιου και τις κάνει χρώμα αφού πρώτα τις φιλτράρει μέσα από τα μάτια. “Ανεγκέφαλοι επιστήμονες επικαλούνται τον εγκέφαλο μας, για την έρευνά τους,” αποφάνθηκε φαρδύς πλατύς ο σύζυγος μου και μονομιάς, κατάργησε με τον καταλυτικό του λόγο τη μητρική μου εξουσία. Πήρα το αίμα μου πίσω, όταν της έκανα της εξής αναδρομή: Οι ειδικοί λένε ότι το πρώτο χρώμα που μας “κανάκεψε” από τη στιγμή που εισβάλαμε στη μήτρα της μητέρας μας ως ανυποψίαστα σπερματοζωάρια, είναι το γαλάζιο. Αργότερα όταν ενωθήκαμε με το ωάριο της μαμάς και γίναμε έμβρυα, σύμφωνα πάντα με  το έγκυρο επιστημονικό παραμύθι, το μόνο χρώμα που βιώσαμε, είναι το βαθύ γαλάζιο. Αυτό το χρώμα μέσα στη κοιλίτσα της μανούλας, είναι  θαμπό όπως ο πυθμένας μια λίμνης που είναι αναστατωμένος από τη θολούρα της άμμου. Εκεί μέσα ζούμε φανταστικά και γεμάτοι ασφάλεια κάνοντας μακροβούτια και τούμπες, σε ένα περιβάλλον, γεμάτο από τις ακτίνες και τα πρότυπα των φλεβών, των νεύρων και των πυκνών ιστών. Κάτι σαν τα μαγικά κοράλλια και τα απόκοσμα σφουγγάρια της θάλασσας..Το γαλάζιο της μητρικής κοιλιάς,  αλλάζει σύμφωνα με τις αλλαγές στις οποίες είναι εκτεθειμένη η μητέρα. Αλλάζει κάτω από το πρωινό φως ή το σκοτάδι της νύχτας κι επίσης επηρεάζεται κάτω από το ηλεκτρικό φως. Εντυπωσιακό είναι, ότι επηρεάζεται ακόμη και  από τα χρώματα που φοράει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι ειδικοί στη χρωματοθεραπεία, συστήνουν να φοράει η μητέρα λευκά, κόκκινα ή πορτοκαλιά γιατί αυτά είναι τα χρώματα που αντιλαμβάνεται το έμβρυο.

• ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΣΑΣ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ..

Ο κόσμος των χρωμάτων ολοκληρώνεται στο παιδί περίπου στην ηλικία των έξι χρόνων. Κι αν το παιδί μας ζει στο δικό του περιορισμένο χρωματικό κόσμο, εμείς οι ενήλικες αγνοούμε ότι δεν είναι μόνο τα μάτια που ανταποκρίνονται στο χρώμα, αλλά και το δέρμα και η αναπνοή μας. Και είναι φυσικό, αν σκεφτεί κανείς τη φυσική πρόοδο που σημειώνει ο οργανισμός μας,  κάτω από το φως του ήλιου. Το ηλιακό φως, έχει τη μοναδική ικανότητα να τρέφει με βιταμίνες τα κόκαλα μας, ενώ παράγει αμέσως στους καταθλιπτικούς και τους ασθενείς, ορμόνες ευτυχίας και ισορροπίας.  Τα χρώματα επηρεάζουν το κυκλοφορικό, νευρικό, λεμφικό και ενδοκρινικό μας σύστημα. Είναι αποδεδειγμένο, ότι  επιδρούν στη θερμοκρασία, στη πίεση του σώματος, στη δράση των μυών, στη διαδικασία του ύπνου, στο ανοσοποιητικό σύστημα, στο μεταβολισμό, την όρεξη, στο ψυχικό τομέα, στις συγκινήσεις, διαθέσεις, διανοητικές λειτουργίες κτλ. Η χρωματοθεραπεία έχει καλλιεργήσει αυτή τη γνώση και λειτουργεί υποστηρικτικά για την απαλοιφή προβλημάτων υγείας. Κάθε όργανο του ανθρώπινου σώματος ανταποκρίνεται στους κραδασμούς κι ενός χρώματος. Για παράδειγμα το πάγκρεας, τρέφεται απο το πορτοκαλί και το κίτρινο. Πολλοί ειδικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι οι κραδασμοί του χρώματος είναι πολλές φορές ισχυρότεροι κι από αυτούς του ήχου! Από την αρχαία ιατρική έως και σήμερα, το χρώμα κάποιων μερών του ανθρωπίνου σώματος μιλά για τη κατάσταση της υγείας του και οδηγεί τους γιατρούς στη διάγνωση. Κόκκινα μάτια δείχνουν νευροπίεση, κόκκινη γλώσσα λοίμωξη ενώ κίτρινο δέρμα και μάτια, δείχνουν κακή λειτουργία του συκωτιού και της χολής. Κατά την αρρώστια, το όργανο χάνει τη κανονική χρωματική του δόνηση, γιατί όσο περίεργο κι αν ακούγεται, κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος έχει χρωματική αντιστοιχία..

·         ΠΟΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΧΡΩΜΑ.

Ζούμε σε μια εποχή όπου επικρατεί χρωματικό κομφούζιο και μια ολοκληρωτική χρωματική δικτατορία. Πολλοί άνθρωποι σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν αντέχουν όλη αυτή τη χρωματική φασαρία και στρεσάρονται με αρνητικές συνέπειες στο νευρικό τους σύστημα. Σε αυτά τα άτομα, συστήνεται η ηρεμία μέσα σε γαλάζιο δωμάτιο που συντονίζει την αναπνοή και τους καρδιακούς παλμούς. Η ταλαιπωρία μας από το χρωματικό τράφικ, προέρχεται κυρίως από τα  διαφημιστικά μηνύματα που αδιαφορούν για τη δική μας ισορροπία, κάνοντας κατάχρηση των πλεονεκτημάτων των χρωμάτων. Η ένταση των χρωμάτων, μας βάζει συνεχώς σε μια κατάσταση συναγερμού και ουσιαστικά μας αποξενώνει από το χρώμα. Βρισκόμαστε πολύ μακριά από τη θεραπευτική του δύναμη. Το μάρκετινγκ χρησιμοποιεί πολύ συχνά τους κανόνες των χρωμάτων αντίστροφα, για να ενεργοποιήσει τη προσοχή μας,  και μπλοκάρει το ενεργειακό μας σύστημα. Γι αυτό η επαφή μας με τη φύση, αποτελεί σήμερα περισσότερο από ποτέ καταφύγιο. Η ανάγκη μας για ηρεμία και απομόνωση στη φύση,  δεν είναι μόνο μια επιθυμία για απόσυρση από τους βάρβαρους ήχους των πόλεων, αλλά και μια επιθυμία για απεξάρτηση, από το συχνό τσίρκο των χρωμάτων που μας περιβάλλουν. Γιατί το χρώμα, έχει τη θέση του στο σύμπαν διασκορπισμένο και άπλετο στα σημεία της φύσης που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζει η πρόσφατη ανακάλυψη των Ελβετών ειδικών φωτισμού, Jean Cilles, De Costerd και Filip Rham. Με δεδομένη τη γνώση ότι η έλλειψη ήλιου και η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών ταλαιπωρούν με προβλήματα υγείας τους εργαζόμενους των κλειστών γραφείων, επινόησαν πρόγραμμα μέσω υπολογιστή, που μεταφέρει τα χρώματα του ηλιακού φάσματος μέσα στο χώρο. Η εντύπωση που δίνει αυτός ο τεχνικός φωτισμός με χρώματα, είναι παρόμοια με την έκθεση του ατόμου στον ήλιο, κοντά σε παράθυρο. Επιπλέον, οι εταιρείες φωτισμού εκμεταλλεύονται ολοένα τις καινούργιες γνώσεις γύρω από τα χρώματα και τα χρησιμοποιούν για την εξέλιξη των υπηρεσιών τους. Όμως ακόμη και αυτοί χρησιμοποιούν μόνο επιμέρους τις γνώσεις τους και όπως οι περισσότεροι από εμάς, αγνοούν τις απεριόριστες και καθοριστικές δυνατότητες των χρωμάτων.

 Έρευνα: Ζωή Κυροπούλου.