Αληθινή ιστορία: Δολοφονική πεθερά!

Με τον Κώστα δεν πονοκεφάλιασα ποτέ από την ώρα που γνωριστήκαμε. Περνούσα πολύ χαλαρά μαζί του και όλα κυλούσαν υπέροχα.  Δεν μπορούσα να του βρω τίποτα αρνητικό όσο και να έψαχνα. Ζούσαμε  μια χαρά στη σχέση μας και γνώρισα όλη την Ελλάδα μαζί του. Έχει πάθος με τις μηχανές  και πάντα το Σαββατοκύριακο παίρναμε τα σακίδια μας και εξαφανιζόμασταν. Εγώ μόνο τέτοιους τύπους μπορώ να ερωτεύομαι. Δεν ανέχομαι τη μιζέρια και ο Κώστας ευτυχώς μόνο μίζερος δεν ήτανε. Μια μέρα χωρίς πολλές φανφάρες και πολλές συγκινήσεις μου ζήτησε να παντρευτούμε. Είπα ναι εντελώς χαλαρά γιατί ανέκαθεν δεν συγκινούμουν και πολύ με το νυφικό εξάλλου το είχαμε συζητήσει άπειρες φορές το θέμα και ήταν φυσικό γιατί ήμασταν πολύ ερωτευμένοι και ταιριάζαμε. Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε δηλαδή; Ήμασταν μαζί δύο χρόνια και τα χαμε δει όλα ο ένας από τον άλλον. Ήταν πολύ διασκεδαστικός και ανεξάρτητος τύπος και το ίδιο ήμουν κι εγώ. Ο Κώστας δεν είχε πατέρα τον είχε χάσει νωρίς και του είχε μείνει μια μάνα την οποία υπεραγαπούσε και την εκτιμούσε. Μόλις τη γνώρισα τη συμπάθησα κι εγώ αμέσως. Μου έκανε στο σπίτι τους ένα λουκούλλειο γεύμα και έξτρα περιποιήσεις. Δεν με ενδιέφερε να τη γνωρίσω γιατί μέχρι τότε περνούσαμε πολύ καλά οι δυο μας. Επρόκειτο για μια ιδιόρρυθμη γυναίκα που αγαπούσε τις μηχανές και για χρόνια στα νιάτα της έπαιρνε μέρος σε κόντρες μαζί με τον άντρα της και αρκετές φορές έβγαινε πρώτη χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Σερφάριζε στο ίντερνετ και ήταν άπαιχτη στα τεχνολογικά ζητήματα. Δεν υπήρχε  περίπτωση να μείνει πρίζα χαλασμένη στο σπίτι ή πόρτα χαλασμένη. Ήταν υπερκινητική και δραστήρια και με πολλά ενδιαφέροντα το καταλάβαινες αυτό αμέσως συζητώντας μαζί της γιατί εκτός από τις μηχανές μεγάλου κυβισμού αγαπούσε τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία και ήταν ικανή να σου παραδώσει μαθήματα βυζαντινής ιστορίας σα πρύτανης. Επιπλέον, ήταν νέα γυναίκα ακόμα γιατί δεν είχε κλείσει ούτε τα πενήντα καλά καλά. Έτσι λοιπόν η πρώτη βραδιά μαζί της μου άρεσε πάρα πολύ. Μιλήσαμε για τα πάντα από μόδα μέχρι για τις δυσκολίες της αναρρίχησης στις κορφές των Ιμαλαΐων. Όταν επέστρεφα σπίτι είχα ξεχάσει τον Κώστα και σκεφτόμουν τη πεθερά μου που με είχε καταγοητεύσει. Μου άρεσε πολύ η πεθερά μου την έβρισκα πολύ φευγάτη και αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα. Ερχόταν σπίτι μου, μιλούσαμε μου μάθαινε κομπιούτερ και μου έδειχνε προγράμματα που εγώ δεν ήξερα γιατί βαριόμουν τόσο καιρό να τα μάθω. Μαζί της όμως όλα τα μάθαινα ευκολότερα και με περισσότερο ενθουσιασμό. Ήταν καταπληκτική στο να μου μαθαίνει πράγματα. Σιγά σιγά αρχίσαμε να παίρνουμε τη μηχανή της και πηγαίναμε οι δύό μας εκδρομές και περνούσαμε υπέροχα. Επεδίωκε μάλιστα να φλερτάρουμε κι όλας τόσο άνετη ήταν. Δεν ήμουν καθόλου επιφυλακτική απέναντι της έπεσα με τα μούτρα επάνω της την πίστευα και την εκτιμούσα απεριόριστα. Είχα κάνει πέρα όλες μου τις φίλες, απομακρύνθηκα από τον Κώστα και η ζωή μου κυλούσε υπέροχα με τη πεθερά μου. Όσο ο καιρός περνούσε, είχε δημιουργηθεί ένα εξαιρετικό κλίμα μεταξύ μας όλα όμως άλλαξαν όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε. Σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω η συμπεριφορά της απέναντί μου άλλαζε. Και το παράλογο άρχισε από τη μέρα του γάμου μας. Είχα υποψιαστεί τη δυσαρέσκεια της αλλά νόμιζα ότι όλα ήταν στο μυαλό μου.

Βεβαιώθηκα όμως όταν ήρθε στο γάμο με τη μηχανή της ντυμένη μέσα σε δερμάτινες μαύρες φόρμες  μέσα στον Αύγουστο! Ήταν ντυμένη σαν να πήγαινε εκδρομή και γελούσε δυνατά. Περιττό να πω ότι κανείς συμπτωματικά δεν ασχολήθηκε μαζί μου. Όλοι χάζευαν τη πεθερά μου. Παντού άκουγες ψιθύρους και χαμόγελα αλλά αυτήν δεν την ένοιαζε. Εκείνη τη μέρα πραγματικά λυπήθηκα τον Κώστα ήταν σχεδόν έτοιμος να κλάψει και ιδροκοπούσε συνέχεια όμως κι εγώ κατάλαβα ότι ο γάμος μου δεν θα ήταν σαν τους άλλους. Και πράγματι είχα δίκιο. Από εκείνη τη μέρα ήταν σαν να έκανε αλλαγή προσωπικότητας. Οι επισκέψεις της στο σπίτι μας άλλαξαν ύφος. Καμιά φορά έψηνα τον εαυτό μου ότι ήταν ιδέα μου, αλλά δεν μπορούσα να μην αισθάνομαι άσχημα όταν έβλεπα τον άνδρα μου με τη μητέρα του να συζητάνε μόνοι τους αφήνοντας με εμένα στην άκρη. Ο Κώστας προσπαθούσε να με βάλει στη συζήτηση αλλά αυτή άλλαζε χρώμα και άλλαζε πάλι θέμα. Είχα μπουκώσει γιατί βαρέθηκα να μην έχω επαφή με τον Κώστα και να ζω μίζερα. Βρήκα ευκαιρία μια μέρα και της είπα ότι μου έλειψε πάρα πολύ ο Κώστας και ότι από το φόρτο εργασίας δε προλαβαίνουμε καν να κάνουμε έρωτα. Της εμπιστεύτηκα ότι εκείνο το βράδυ είχα προγραμματίσει μια εξαιρετική βραδιά μαζί του με δείπνο. Της ζήτησα τάχα τη συμβουλή της για το τι φαγητό να μαγειρέψω και όπως πάντα μου έδωσε τα φώτα της. Όντως ετοιμάστηκα εκείνο το βράδυ αλλά αυτή βρήκε πάλι τρόπο να μας το χαλάσει. Πάνω στη κρίσιμη στιγμή μπήκε μέσα στο σπίτι  με δικό της κλειδί!- Τρόμαξα από το θράσος της γιατί κατάλαβα ότι μας έκλεψε το κλειδί χωρίς να το ζητήσει από κανέναν κι έβγαλε αντικλείδι-.  Ήτανε δήθεν αναστατωμένη γιατί ένιωθε έναν οξύ πόνο στη μέση της και ζήτησε να της καλέσουμε γιατρό. Στο μεταξύ έφαγε και από το δείπνο μας το οποίο βρήκε επιεικώς απαράδεκτο. Λίγο αργότερα είχε πάρει τον Κώστα και φεύγανε για τον φίλο της τον παθολόγο. Περνούσαν οι μήνες και ο Κώστας γυρνούσε  στο σπίτι οξύθυμος, μου έβρισκε συνέχεια λάθη, στη συμπεριφορά μου, στο τρόπο που μαγείρευα είχε γίνει πλέον ένας άλλος άνθρωπος. Η μεγάλη έκπληξη για μένα άρχισε όταν ανακοίνωσα ότι ήμουν έγκυος. Ή άλλοτε φίλη πεθερά μου έπαψε πλέον εντελώς να μου απευθύνει το λόγο και μετά λύπης μου παρακολουθούσα τον άντρα μου να επηρεάζεται όλο και περισσότερο από την γνώμη της. Σιγά σιγά άρχισα να καταλαβαίνω ότι όλη της η συμπεριφορά ήταν προσχεδιασμένη. Φέρθηκα εντελώς ανόητα και εκείνη κατάφερε να με κάνει του χεριού της. Όταν γέννησα το παιδί, άρχισε να μπαινοβγαίνει στο σπίτι με πρόφαση ηλεκτρολογικά ή άλλα τεχνικά προβλήματα του σπιτιού για να μη μένει όπως έλεγε σε αχούρι το εγγόνι της.  Μια μέρα  της είπα να μου επιστρέψει το κλειδί εξηγώντας της ότι δεν γίνεται να μπαινοβγαίνει στο σπίτι μου μαζί με τους εργάτες . Μίλησα αμέσως στον Κώστα και μου είπε ότι το βράδυ πριν έρθει από το σπίτι θα το συζητήσει μαζί της. Το βράδυ όμως όταν επέστρεψε σε μένα, γύρισε εντελώς αλλαγμένος και μου έκανε συστάσεις για τη συμπεριφορά μου. Κατάλαβα ότι και η περίπτωση του Κώστα ήταν εντελώς συνηθισμένη. Φοβόταν να αντιπαρατεθεί με τη μητέρα του. Αγανακτισμένη μια  μέρα που άκουσα το κλειδί της πόρτας να γυρνάει, έβγαλα όλα μου τα ρούχα  έμεινα γυμνή πριν ανοίξει τη πόρτα και προσποιήθηκα την αιφνιδιασμένη. Και εκεί που νόμιζα ότι η πεθερά μου δεν αιφνιδιάζεται με τίποτα έβγαλε ένα μικρό επιφώνημα κι έφυγε άρον άρον. Από τότε διακόψαμε τις επαφές μας. Όμως εκείνη δρούσε τώρα πλέον ανενόχλητη. Ο Κώστας κάθε βράδυ γυρνούσε αργά και επί τρεις μήνες δεν μιλούσαμε καθόλου. Έβαλα ντετέκτιβ και έμαθα από τον ιδιωτικό αστυνομικό, ότι η μητέρα του τον ξανάφερε σε επαφή με την παλιά του φίλη με την οποία είχε δεσμό τρία χρόνια. Έβγαιναν μαζί συστηματικά και πολλές φορές συναντιόντουσαν στο σπίτι της. Έφυγα αμέσως από το σπίτι μας και πήγα στη μητέρα μου που με δέχτηκε αμέσως. Πέρασαν λίγες μέρες και ο  Κώστας ήρθε και με βρήκε και μου υποσχέθηκε ότι όλο αυτό μπάχαλο θα σταματούσε.

Παραδέχτηκε ότι υποχωρούσε απέναντι στις απαιτήσεις της μητέρας του από υπερβολική αφοσίωση λόγω του ότι τόσα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα του ήταν αποκλειστικά φιλαράκια και τη λυπόταν να την αφήσει μόνη της. Του ξεκαθάρισα ότι αυτού του είδους η κηδεμονία δε μου αρέσει καθόλου και συμφώνησε μαζί μου ότι όλη αυτή η ιστορία δεν μας βοηθάει καθόλου. Γυρνώντας πίσω με την υπόσχεση του Κώστα στη τσέπη, ανέλαβα δράση. Συστηματικά αγνοούσα τα τερτίπια της πεθεράς μου. Την άφηνα να παίζει  το παιχνίδι της και δεν έδινα σημασία στα όπλα της. Είχα και εγώ τα δικά μου και γι αυτό δεν ανησυχούσα. Πρώτα από όλα ξέροντας το πάθος του Κώστα για την επαρχία, τον έψηνα να μετακομίσουμε εκεί σ’ ένα σπίτι που είχα κληρονομήσει δίπλα στη φύση, όπου  θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με όλα τα ενδιαφέροντα του. Ο Κώστας πολύ συχνά είχε πάθος με τις ευρεσιτεχνίες με τις τεχνικές επισκευές και αυτό του το πάθος θα μπορούσε εκεί να μας προσφέρει χρήματα και μια αξιοπρεπή ζωή. Είχα και εγώ τις δικές μου ασχολίες σπούδασα γεωπονική, λάτρευα και την κηπουρική τι άλλο θέλαμε για να φεύγαμε επιτέλους μακριά από αυτή τη ξαφνική μιζέρια που μας βρήκε;. Λίγο πριν φύγουμε η πεθερά μου, μου έκανε μια ξαφνική επίσκεψη και ούτε λίγο ούτε πολύ μου υποσχέθηκε ένα οικόπεδο της σε ένα γνωστό νησί με την υπόσχεση να αφήσω το γιο της! Έπαθα πλάκα όταν κατάλαβα πόσο αποφασισμένη ήταν να με χωρίσει από το γιο της. Φυσικά αρνήθηκα αλλά τη λυπόμουν κι άλας στον Κώστα όμως δεν είπα τίποτα. Δε μου άρεσε όμως αυτή η τακτική της. Βιαζόμουν να φύγω από όλο αυτό το ψυχολογικό φορτίο κι έτσι μια μέρα πήραμε τα πραγματάκια μας και φύγαμε. Φαντάζομαι τη πεθερά μου όταν μπήκε στο σπίτι με το αντικλείδι που έβγαλε μόνη της και βρήκε το σπίτι άδειο. Στο σπίτι μας στην επαρχία είναι καλοδεχούμενη αλλά δεν έρχεται. Εγώ πάντως στη βάφτιση εκτός από την ίδια κάλεσα και την κοπέλα που προξένευε στον γιο της ενώ ήμασταν παντρεμένοι. Ζήτησα τηλεφωνικά από τη πεθερά μου να την προσκαλέσει εκ μέρους μου. Κατάπιε τη γλώσσα της. Η ζωή είναι διαφορετική χωρίς τη πεθερά μου.

Τώρα που βρισκόμαστε από μια απόσταση όσο το σκέφτομαι τι πήγε να μας κάνει θυμώνω και εξαγριώνομαι και άλλες φορές γελάω. Χαίρομαι πάντως που δεν κατέθεσα τα όπλα και το πάλεψα. Η σχέση μας έχει αποκτήσει ξανά τη παλιά της μορφή. Πάμε τα ταξιδάκια μας, πίνουμε το κρασί μας το βράδυ δίπλα στο χωριάτικο τζάκι μας και βλέπουμε ευτυχισμένα τα παιδιά μας στο ύπαιθρο. ‘Όταν συζητάμε το θέμα με τον Κώστα ακόμη την δικαιολογεί ότι είναι μάνα του και τον αγαπάει γιατί τον είχε μοναχοπαίδι. Πάντως εγώ τα κατάφερα να μην είμαι πλέον παντρεμένη με το μοναχοπαίδι μιας ιδιόρρυθμης γυναίκας.  Αλλά με έναν άντρα αυτόνομο και με προσωπικότητα, έστω κι αν αυτή τη βρήκε μετά από δική μου προτροπή .Κι επίσης συνειδητοποίησα ότι όχι μηχανή 1000 κυβικών αλλά και πύραυλο να οδηγάει μια πεθερά, το πιθανότερο είναι να μοιάζει με όλες τις άλλες. Μπορεί μάλιστα και να τις ξεπερνάει. Ευτυχώς εγώ βρήκα τον τρόπο να κόψω τον ομφάλιο λώρο.

Ρεπορτάζ-επιμέλεια Ζωή Κυροπούλου

Δημοσίευση:Close up