Τώρα τα Γαλλικά πρωτοσέλιδα δεν εκφράζονται και με τα καλύτερα σχόλια. Ο άλλοτε παντοδύναμος άντρας αντιμετωπίζεται με θλίψη και προκαλεί κατάθλιψη σε όποιον τον σκεφτεί. Εδώ που τα λέμε δεν αποτελεί και το όνειρο ενός λαού ένας παγκοσμίου κύρους ηγέτης του, στιβαρός και παντοδύναμος, να οδηγείται με χειροπέδες στις αυστηρότερες Αμερικανικές φυλακές-με ότι συνεπάγεται αυτό-.και με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σε κατάπτωση. Τα μάγουλα του κρέμασαν μέχρι τον λαιμό του και το ευθύβολο βλέμμα του κοιτάει κάπου ακαθόριστα προσπαθώντας να προδιαγράψει ένα μέλλον για το οποίο πρώτη φορά δεν έχει ιδέα. Βέβαια, είναι προς το παρόν προστατευμένος. Καθώς έχει συνέχεια έναν σωματοφύλακα στο πλευρό του γιατί φοβούνται ότι κάποιος μπορεί ακόμη και να τον σκοτώσει, προκειμένου να πέσουν επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας!
Στις εφημερίδες και στα μέσα της Γαλλίας, μιλούν για τις «ανυπόφορες εικόνες» του Ντομινίκ Στρος Καν ή του DSK, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν χρησιμοποιώντας τα αρχικά του. Τον αποκαλούσαν όμως και «καυτό κούνελο» καθώς ήξεραν τις ερωτικές ορέξεις και τις ατασθαλίες του. Τώρα όμως, ειδικά το θέαμα με τις χειροπέδες, λειτουργεί αβάσταχτα στο κοινό αίσθημα. Οι Γάλλοι νιώθουν εθνική ντροπή για την απότομα φθαρμένη εικόνα του, με μια σχεδόν απολογούμενη φυσιογνωμία μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Είναι ακόμη πιο δύσκολο για την χώρα του να δεχθεί αυτές τις εικόνες όταν η δική της νομική φιλοσοφία, απαγορεύει τέτοιου είδους εικόνες κατά την διάρκεια της προανάκρισης, κάτι όμως που νομοθετικά δεν ενστερνίζεται η Αμερική.
Όλοι όμως προβληματίζονται στο εξής: Κατά πόσο πρέπει να διαφυλάσσεται η ιδιωτική ζωή των πολιτικών; Παραδέχονται ότι όλοι γνώριζαν αλλά δεν μιλούσαν σεβόμενοι τον κανόνα της ιδιωτικότητας. Τώρα οι δημοσιογράφοι δημοφιλών τηλεοπτικών, έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων, μιλούν για την θέσπιση νέων δημοσιογραφικών ορίων. Μιλούν ακόμα και προβληματίζονται για τη στάση που κρατούσαν έως τώρα τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, σε σχέση με την ιδιωτική ζωή των ισχυρών προσωπικοτήτων και εάν θα πρέπει να αλλάξει.
Με την δύση του Στρος Καν φαίνεται ότι ανατέλλει μία νέα εποχή για την δεοντολογία της δημοσιογραφίας στην Γαλλία.
Χαρακτηριστικά, στην Λιμπερασιόν γράφει ο δημοσιογράφος Ζαν Κατρμέρ στο άρθρο του με τίτλο: «Ο DSK και οι γυναίκες: ένα κοινό μυστικό» «…πιστός στην αρχή να μην μιλάει για την ιδιωτική ζωή ο γαλλικός τύπος, είχε προστατεύσει τον διευθυντή του ΔΝΤ……εάν στη Γαλλία οι άνδρες εκτιμούν τη συμπεριφορά του λέγοντας ότι είναι ένας 'french lover' για τους αγγλοσάξονες και τους λαούς του βορρά πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση».
Στο μεταξύ και η δημοσιογράφος-συγγραφέας Τριστάν Μπανόν, αποφάσισε να κάνει ότι δεν έκανε το 2002. Χρονιά δηλαδή που «έσκασε» και η δική της περίπτωση. Εικοσιτριών χρονών τότε, επιχείρησε συνέντευξη από τον καυτό κούνελο, αλλά τελικά ακολούθησε μια πάλη απώθησης άνευ προηγουμένου, που την άφησε πικραμένη και θυμωμένη για πολύ καιρό. Τότε δεν είχε επιχειρήσει να κάνει μήνυση, καθώς υποχώρησε μετά από πιέσεις που της άσκησε η ίδια η μητέρας της, η οποία ανήκε στο σοσιαλιστικό κόμμα. Τώρα όμως σκέφτεται να προχωρήσει σε καταγγελία και φαίνεται ότι το συζητάει ήδη με τον νομικό της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου