Η σημασία του δασκάλου, στην επιτυχία του παιδιού μας!

Τι σκέφτεται αλήθεια το παιδί σας όταν μπαίνει σε μια καινούργια τάξη; Πια είναι τα ερωτήματα που επαναλαμβάνει κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς; Σύμφωνα με τους ερευνητές οι ερωτήσεις αυτές είναι: «Τι περιμένουν από εμένα;» «Τι μπορώ και τι δε μπορώ από αυτά να κάνω;» «Τι θα συμβεί αν (γίνει αυτό ή εκείνο;)» «Ποιος μου αρέσει;» «Σε ποιόν αρέσω;» «Ποιόν συμπαθεί ο δάσκαλος;» «Ποιος είναι ο καλύτερος μαθητής στη τάξη;» Θα χρειαστεί να περάσει κάποιος καιρός ώστε το παιδί σας να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις. Κάποιες άλλες θα τις επαναλαμβάνει σε όλη του τη σχολική διαδρομή.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΤΑΞΗ;

Υπάρχουν θεωρίες και καθόλου αστήρικτες μάλιστα, που ισχυρίζονται ότι καλά στη τάξη τα πάει όποιος κυρίως τα πάει καλά με το δάσκαλο κι αυτό γιατί ο δάσκαλος, είναι η κορυφή της ιεραρχίας στη σχολική τάξη. Δίνει το τέμπο σ’ αυτή τη χορωδία προσωπικοτήτων που είναι το σχολείο. Όμως για να τα πας καλά με το δάσκαλο τι προϋποθέσεις υπάρχουν; Να του αρέσει ο τύπος του παιδιού που εκπροσωπείς. Από τι εξαρτάται αυτό αλήθεια; Ποιος πρέπει να είναι ο χαρακτήρας του μαθητή ώστε να αρέσει στο δάσκαλο; Περιμένετε απάντηση; Λυπάμαι αλλά δε θα σας ικανοποιήσω. Οι ορέξεις του δασκάλου έχουν άμεση σχέση με τη κουλτούρα του, το χαρακτήρα του και την εκπαίδευση του. Υπάρχουν βέβαια κάποιες βασικές αρχές εκπαίδευσης αλλά δεν τις υιοθετούν όλοι. Όπως κάθε άνθρωπος λοιπόν είναι διαφορετικός, έτσι και κάθε δάσκαλος είναι διαφορετικός. Υπάρχει όμως μια ελπίδα επιβίωσης για το τέκνο σας. Κι αυτό είναι η πρόληψη η οποία ξεκινάει από εσάς. Το ζήτημα είναι τι ενέσεις αυτοπεποίθησης έχει πάρει το παιδί από το σπίτι, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τη ζωή του μέσα στη τάξη. Να μπορέσει να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι τώρα βρίσκεται στα ξένα χέρια χωρίς τα χαϊδολογήματα σας, τις παραινέσεις σας και τις συμβουλές σας και πολύ περισσότερο χωρίς τις παρηγοριές σας. Τα αγόρια λόγου χάρη με χαμηλή δημοτικότητα μέσα στη τάξη, (τα οποία είναι σχεδόν πάντα επιθετικά και θορυβώδη) γίνονται δέκτες της κακής κριτικής των δασκάλων τους σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι υπόλοιποι συμμαθητές τους. Στα κορίτσια όμως με χαμηλή δημοτικότητα, δε συμβαίνει το ίδιο. Όσο πιο παθητικά και ήσυχα ή διαφανή είναι μέσα στη τάξη, άλλο τόσο πιο ευνοημένα είναι από το δάσκαλο τους. Γεγονός και αποτέλεσμα αυτής της συνηθισμένης συμπεριφοράς των δασκάλων είναι η αύξηση της επιθετικότητας στα ατίθασα αγόρια και της εξάρτησης ή της συναισθηματικής αδυναμίας στα κορίτσια.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Οι ειδικοί πιστεύουν, ότι για να οδηγηθεί ένα παιδί στην επιτυχία, πρέπει να έχει καλή άποψη για τον εαυτό του, να είναι υγιές, με εξυπνάδα και κοινωνικές δεξιότητες. Επίσης, πρέπει να μπορεί να καταλάβει ακριβώς την επίδραση που ασκεί στους γύρω του αλλά και να καταλαβαίνει τα πραγματικά αίτια των  αντιδράσεων των άλλων. Ένα τέτοιο παιδί όταν βρεθεί σε μια καινούργια τάξη, αρχικά κάνει προσεγγίσεις στους συμμαθητές του διστακτικά, αλλά αποφασισμένα. Όσες περισσότερες προσεγγίσεις κάνει, τόση ανταπόκριση βρίσκει. Κι επειδή η ανταπόκριση είναι πάντα ευθέως ανάλογη με τις προσπάθειες που καταβάλει, συνεχίζει τις προσπάθειες επαφής και επικοινωνίας με τους συμμαθητές και το δάσκαλο του. Κάθε φορά ανοίγεται περισσότερο και κάθε φορά εισπράττει περισσότερη αποδοχή. Σιγά σιγά γίνεται ατρόμητο μέσα στη κοινωνία του σχολείου του, ακομπλεξάριστο και ενεργό κομμάτι της τάξης. Με λίγα λόγια η επιτυχία φέρνει περισσότερη επιτυχία. Που σημαίνει ότι ακόμη και μια προσπάθεια να επιβραβευθεί στη πράξη  κανείς δεν προεξοφλεί ότι θα είναι και η τελευταία. Δε πρέπει να μη τη πάρετε της μετρητοίς όταν περνάει από το χέρι σας, αντίθετα να ενισχύετε την άποψη για τον εαυτό του, ανατροφοδοτώντας το με εμπιστοσύνη προς τις δεξιότητες του.

ΟΤΑΝ Η ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΓΕΝΝΑΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ.

Αντίθετα τώρα ένα παιδί αγχώδες με χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι δειλό στις κοινωνικές του επαφές. Αμήχανα προσεγγίζει τους συμμαθητές του και αυτή του η αμηχανία που συνοδεύεται με αδέξιες κινήσεις προσέγγισης, προκαλεί την διστακτικότητα των συνομηλίκων του ακόμη και τον εμπαιγμό. Αμηχανία επίσης ή επιφύλαξη μπορεί να προκαλέσει η στάση του και στο δάσκαλο. Το παιδί σ’ αυτή τη περίπτωση θα αισθανθεί μάλλον ταπεινωμένο και μπορεί να αντιδράσει είτε επιθετικά είτε ολοκληρωτικά αποσυρόμενο ή και τα δυό μαζί. Το παιδί θα γίνει ακόμη πιο διστακτικό στις προσεγγίσεις του, ακόμη πιο άτολμο και φυσικά η αποτυχία του θα φέρει κι άλλες αποτυχίες σε σημείο που θα το πείσουν ότι είναι εξ ορισμού απορριπτέο από όλους γύρω του. Αυτό θα του προκαλέσει ακόμη περισσότερη επιθετικότητα ή απόρριψη από τα άλλα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα η αυτοεκτίμηση του θα μειώνεται συνεχώς. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν είναι διόλου απίθανο να το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή αν δε γίνει κάτι άμεσα.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ.

 Η ρήση, «το είπε ο δάσκαλος μας», (που σημαίνει ότι η πληροφορία του είναι τόσο έγκυρη όπως ακριβώς η πληροφορία, ότι ο ουρανός βρίσκεται στη θέση του από καταβολής κόσμου) σας έχει κάνει άλλες φορές να χαρείτε κι άλλες να προβληματιστείτε για το μέγεθος της επιρροής που ασκεί ο δάσκαλος του παιδιού σας πάνω του. Σε σημείο μάλιστα που πολλές φορές να καθορίζει τη σχέση σας μέσα στο σπίτι. Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει ένας δάσκαλος μέσα σε μια τάξη. Να δημιουργήσει μια φανταστική πραγματικότητα για το παιδάκι σας ή μια κόλαση.

Αν ο δάσκαλος μεταβιβάσει στα παιδιά της τάξης ένα μέρος από την εξουσία του κι αν έχει για όλα μια αγκαλιά ή την ίδια δημοκρατική συμπεριφορά, τότε όλα τα παιδιά συναισθάνονται το μέγεθος της ευθύνης που φέρουν απέναντι στην ομάδα και τις υποχρεώσεις τους. Ζούνε χωρίς άγχος και νιώθουν χαρά και προσμονή πριν πάνε στο σχολείο. Αρκεί ο δάσκαλος να μην έχει απόψεις στρατιωτικής πειθαρχίας ή να μη θεωρεί ότι η τάξη του είναι μια μάντρα όπου αυτός κατευθύνει το κοπάδι και κυρίως να μη δείχνει την εύνοια του μόνο για όσα από τα παιδάκια έχει επιλέξει ως χαϊδεμένα του. Τα πάντα φαντάζουν να είναι στο χέρι του δασκάλου και είναι πράγματι, γιατί η τάξη του δεν είναι στη δική σας αρμοδιότητα.

 Σε έρευνα του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, τα 12χρονα παιδιά έκριναν το σχολείο τους με βάση τη συμπεριφορά του δασκάλου τους. Τα συμπεράσματα ήταν αποκαλυπτικά. Οι ιδιότητες που προτιμούσαν στο δάσκαλο τους ήταν κυρίως η προθυμία του να βοηθήσει, η μεταδοτικότητα του, η σταθερότητα του, το χιούμορ του και η δημοκρατικότητα του. Τα παιδιά δήλωσαν απέχθεια για τις φωνές, τη σωματική τιμωρία, τη διάκριση, τη βαρετή διδασκαλία, την ειρωνεία και τον εξευτελισμό τους.

Πράγματι ο δάσκαλος είναι ικανός να επηρεάσει το ψυχολογικό κλίμα της τάξης και όπως οι φωνές του σε ένα παιδί ταράζουν και τα υπόλοιπα, έτσι και ένας καλός ενθαρρυντικός λόγος αυξάνει το αίσθημα της υπευθυνότητας όχι μόνο στον αποδέκτη του μηνύματος αλλά και στα άλλα παιδιά, που είναι θεατές μιας τόσο καλής στιγμής.

ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ.

Οι ειδικοί λένε πως καλό είναι, το παιδί να έχει διάφορους δασκάλους σε όλη τη σχολική του θητεία. Αυτό το κάνει πιο ευέλικτο στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Μαθαίνει να προσαρμόζεται σε διαφορετικές απαιτήσεις, να αντιμετωπίζει διαφορετικές πλευρές ανθρώπων που ιεραρχικά βρίσκονται σε ανώτερη θέση από εκείνο , κάτι σα προπόνηση δηλαδή για τη μελλοντική του πορεία στο επάγγελμα που θα επιλέξει.. Παρ’ όλα αυτά, αν σας «πέσει» ένας δάσκαλος ο οποίος είναι αρνητικά διακείμενος προς το παιδί σας, οφείλεται να ελέγξετε τη κατάσταση προκειμένου να δείτε αν ευσταθούν οι κατηγορίες του παιδιού. Δεν εννοούμε με αυτό ότι το παιδί σας θα θέλει να σας παραπλανήσει σκόπιμα. Πολλές φορές όμως η κρίση ενός παιδιού είναι μονομερής και δεν αγκίζει όλες τις πτυχές μιας υπόθεσης. Η ανάμειξη σας σκοπό δε θα έχει να πυροδοτήσει το κλίμα με το δάσκαλο του παιδιού. Αντίθετα θα πρέπει να είναι κατευναστική. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις μια συζήτηση καλοπροαίρετη και σφαιρική με το δάσκαλο, λύνει γρήγορα και αναίμακτα το πρόβλημα κάνοντας το παρελθόν. Ειδικά στις σχολικές εργασίες που στόχο έχουν την ικανοποίηση ενός  απαιτητικού δασκάλου και που καταλήγουν να αφήνουν εξοντωμένους από το άγχος μητέρες και παιδιά, καλό είναι να προηγηθεί μια συζήτηση. Ποτέ όμως επιθετική. Ειδικά αν έχουν φτάσει τα πράγματα στα άκρα. Η συζήτηση λοιπόν μπορεί να αλλάξει τη κατάσταση και ο δάσκαλος να δημιουργήσει καλύτερο κλίμα στη σχέση του με το παιδί σας. Καλό όμως είναι στη συζήτηση μαζί του να τονίσετε στο τέλος ότι κατανοείτε και τη θέση του. Δηλαδή ότι η δουλειά του δεν είναι καθόλου εύκολη. Ότι μαζί με την αποτελεσματικότητα του δικού σας παιδιού, εποπτεύει την αποδοτικότητα και των υπολοίπων παιδιών. Αυτό θα βοηθήσει το δάσκαλο να δει ότι η άποψη του για το όλο θέμα μετράει εξίσου με  αυτήν του παιδιού σας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων λοιπόν δεν είναι ανάγκη να ανοίξουν «μύτες». Λειτουργήστε πυροσβεστικά και αναίμακτα παραδίδοντας με αυτό τον τρόπο μαθήματα ζωής για το παιδί σας που θα του χρειαστούν και ως ενήλικας στο επάγγελμα του ή στις πιο απαιτητικές διαπροσωπικές του σχέσεις.

Το παιδί σας είναι ικανό να επηρεάσει το περιβάλλον του και να καθορίσει τη σχέση του μαζί του. Πιο συγκεκριμένα, το εσωτερικό περιβάλλον του παιδιού αντανακλάται στους γύρω του. Χαρούμενα και δυνατά παιδιά, προκαλούν χαρά και δύναμη γύρω τους. Αυτά είναι κυρίως τα ευνοημένα. Ακόμη κι ένας κακός δάσκαλος, μπορεί να γίνει ανύπαρκτος για τη ψυχολογία του εφ’ όσον αυτή είναι δυναμωμένη από εσάς. Και πάψτε σε περίπτωση που συμβαίνει, να πιστεύεται ότι φταίτε για όλα εσείς. Κανείς δε μπορεί να ελέγξει ποτέ το τυχαίο ή ένα κακό περιβάλλον που επιδρά πάνω στο παιδί. Η αλήθεια είναι ότι δε μπορούμε να έχουμε κάτω από τον έλεγχο μας τίποτε. Αν μπούμε σε μια τέτοια διαδικασία το πολύ πολύ να τρελαθούμε. Η αυτοεκτίμηση είναι το ισχυρότερο όπλο που υπάρχει απέναντι σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Πως θα την επιτύχετε; Πείτε τους ότι έχουν τη δύναμη να φερθούν σωστά ή να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά μια κατάσταση. Αναφερθείτε σε παρόμοια προβλήματα επικοινωνίας που τυράννησαν κι εσάς στο παρελθόν. Πιστέψτε στα παιδιά σας και εκείνα θα πιστέψουν στον εαυτό τους. Κανείς μας δε γεννήθηκε με την υποχρέωση να φέρει τη τελειότητα σ’ αυτό τον κόσμο. Τα λάθη μας μπορούν να γίνουν το καλύτερο μάθημα για εμάς και τα παιδιά μας. Με τη ρήση ουδείς αλάθητος προχωράμε σ’ αυτό τον κόσμο επιτελώντας μια αποστολή. Να φέρουμε ισορροπημένα παιδιά σ’ αυτό τον κόσμο. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνο όταν στεκόμαστε δίπλα σταπαιδιά μας και όχι από πάνω τους! Καλή επιτυχία κι αν έχετε ήδη φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, καλή πορεία!