Aφιέρωμα-Έρευνα Ζωή Κυροπούλου. Για το Close-up.
Η γυναικεία φιλία, μπήκε πολλές φορές στο μικροσκόπιο. Κατηγορήθηκε όπως και η γυναίκα ανά τους αιώνες. Μήπως όμως μας σαμποτάρανε άλλη μια φορά; Μήπως πρόκειται για άλλη μια ανδρική συνομωσία εναντίον μας. Ένα είναι σίγουρο. Η φιλία είναι μια αναντικατάστατη σχέση. Και παρ’ όλες τις ευθύνες που δημιουργεί,
Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Πολλά έχουν γραφτεί για τη γυναικεία φιλία και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί. Υπάρχει μια φιλοσοφία που μας θέλει ανταγωνιστικές και μη ειλικρινείς στις σχέσεις μας. Λένε μάλιστα πως δύο όμορφες φίλες δε μπορούν να κάνουν μαζί λόγω του ισχυρού ανταγωνισμού τους. Κοινώς θέλει η μία να βγάλει τα μάτια της άλλης, να φάει το φίλο της άλλης και γενικώς να κάνει ότι ακριβώς επιβάλλεται να κάνουμε στους άσπονδους εχθρούς μας και όχι στους φίλους μας. Αντίθετα για την ανδρική φιλία κυκλοφορεί η άποψη, ότι είναι πιο ντόμπρα, πιο ειλικρινής και πιο σταράτη. Οι άνδρες λένε δε τη φέρνουν πισώπλατα στους φίλους και σέβονται τη ρετσίνα που ήπιανε μαζί ένα βράδυ υπό τους ήχους της μουσικής του νταλκά. Μύθος; Η πραγματικότητα; Είμαστε ανταγωνιστικές; Μπορούμε να είμαστε φίλες ή σκύλες;
ΕΙΜΑΙ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΟΝΟ ΑΝΔΡΕΣ ΦΙΛΟΥΣ,
Αρκεί κανείς να δει λίγες συνεντεύξεις -μερικών είναι η αλήθεια-, ωραίων γυναικών στη τηλεόραση, για να ακούσει από τα χείλη τους ότι δεν είχαν ποτέ γυναίκα φίλη. Προτιμούν τους άνδρες. Μου δίνεται η εντύπωση κάθε φορά που ακούω τέτοιες κουβέντες από τα χείλη ωραίας γυναίκας πως θεωρεί, ότι αυτή της η άποψη ενισχύει στους τρίτους, την ωραία της εικόνα. Οι άλλες γυναίκες με ζηλεύουν, άρα είμαι κάτι ξεχωριστό. Το αίσθημα της ζήλιας όμως δε δημιουργείται μόνο από όσους το αισθάνονται αλλά και από αυτούς που το προκαλούν. Υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να υπάρξουν ούτε μια μέρα αν δεν αισθανθούν ότι προκαλούν αμηχανία στους άλλους, λόγω θαυμασμού. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθως ικανοί να καταφύγουν σε πολλές υπερβολές. Μια τόσο δυσάρεστη παρέα, δεν είναι δυνατόν να είναι πάντα επιθυμητή. Μπορεί να είναι δημοφιλής με αρνητικό τρόπο. Δηλαδή όλοι να σε ξέρουν και όλοι να σε αποφεύγουν. Εκτός βέβαια από τους άντρες που κοιτάζουν να εκμεταλλευτούν το ναρκισσισμό σου. Το αποτέλεσμα τελικά όμως είναι, μια τέτοια γυναίκα, να μην έχει γυναίκες φίλες επειδή δε τη θέλουν εκείνες και όχι γιατί δε τις θέλει αυτή. Και όχι βέβαια γιατί την ευλόγησε ο Θεός να είναι όμορφη, αλλά γιατί στις όποιες σχέσεις της, προβάλει μόνο αυτό. Αλλιώς όλα τα όμορφα πλάσματα του πλανήτη θα ήταν μόνα τους, μίζερα και δυστυχισμένα. Από τα πανεπιστήμια θα αποφοιτούσαν ψυχολόγοι με εξειδίκευση στο θέμα και οι νευρολόγοι θα είχαν ένα σωρό κατάλληλα χάπια στο γραφείο τους για τα όμορφα άτομα. Η ομορφιά είναι διαδεδομένο πλέον ότι δεν είναι κατάρα και ούτε εμπόδιο στη φιλία.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ Η ΘΕΛΜΑ ΚΑΙ Η ΛΟΥΙΖ;
Θα σας εξομολογηθώ ένα πρόβλημα μου. Ως συντάκτρια, θέλοντας να θέσω εις πέρας ένα τέτοιο θέμα, μου είναι αδύνατον να μην ανατρέξω στο κλισέ της ταινίας, Θέλμα και Λουιζ. Όμως είναι αντίθετο στην ιδεολογική μου τοποθέτηση. Πάντα είχα πρόβλημα με το τέλος της ταινίας. Γιατί πάντα άραγε το μήνυμα να είναι ότι οι ενωμένες γυναίκες πρέπει να αυτοκτονούν; Δύο γυναίκες ενωμένες και επικύνδυνες αισθαντικές, χαρούμενες και ζωντανές, επιλέγουν στο τέλος να φουντάρουν από ένα γκρεμό. Μου φαίνεται πολύ «κουφό» τέλος και εύκολο. Άσε που πίσω από κάθε αυτοκαταστροφική επιλογή τους, υπάρχει πάντα το άλλοθι ενός άνδρα βιαστή.
Προσωπικά πλέον, συναντώ ολοένα και περισσότερες γυναίκες με αυτά τα προσωπικά χαρακτηριστικά που όχι μόνο δεν αυτοκτονούν, αλλά προτρέπουν τους άλλους στην αυτοκτονία. Δύο γυναίκες ενωμένες δεν είναι ποτέ νικημένες. Μη πιστεύετε και τόσο στα στημένα λογάκια κάποιων γυναικών στα τηλεοπτικά παράθυρα που κλέβουν τον άνδρα της αδελφής, της γειτόνισσας, της κουμπάρας, της πεθεράς κ.ο.κ. και όλοι μαζί εν χορό στο πάνελ φωνάζουν: Φτούσου κατάπτυστη! Όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοιες σουσουράδες, αλλά αν η κουμπάρα πάει με τον σύζυγο της κουμπάρας, ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που τη καθιστά χειρότερο στοιχείο από τον κουμπάρο, ο οποίος είθισται μάλιστα, κατά τα ηθικοπλαστικά δεδομένα να είναι και φίλος του συζύγου;
Προσωπικά πλέον, συναντώ ολοένα και περισσότερες γυναίκες με αυτά τα προσωπικά χαρακτηριστικά που όχι μόνο δεν αυτοκτονούν, αλλά προτρέπουν τους άλλους στην αυτοκτονία. Δύο γυναίκες ενωμένες δεν είναι ποτέ νικημένες. Μη πιστεύετε και τόσο στα στημένα λογάκια κάποιων γυναικών στα τηλεοπτικά παράθυρα που κλέβουν τον άνδρα της αδελφής, της γειτόνισσας, της κουμπάρας, της πεθεράς κ.ο.κ. και όλοι μαζί εν χορό στο πάνελ φωνάζουν: Φτούσου κατάπτυστη! Όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοιες σουσουράδες, αλλά αν η κουμπάρα πάει με τον σύζυγο της κουμπάρας, ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που τη καθιστά χειρότερο στοιχείο από τον κουμπάρο, ο οποίος είθισται μάλιστα, κατά τα ηθικοπλαστικά δεδομένα να είναι και φίλος του συζύγου;
Όλα αυτά είναι ένα θέατρο της τηλεθέασης και μάλλον στημένο παιχνίδι. Τώρα η γυναίκα ξέρει τι θέλει και το ίδιο επιζητεί και από τη φίλη της. Το πρόβλημα σήμερα στη γυναικεία φιλία δεν είναι ο ανταγωνισμός και ο φόβος μήπως η κολλητή της, της κλέψει τον άνδρα, αλλά ότι πολύ ευχαρίστως η κολλητή θα της τον δάνειζε για μια βραδιά. Όπως και να το κάνουμε οι άνδρες χάνουν από τη γοητεία τους μέρα με τη μέρα δυστυχώς. Το μότο γκέι ή βαρετός έχει μπει πια για καλά στη ζωή μας. Και επιτέλους αν οι άνδρες έχουν χάσει το χιούμορ τους, μπορούμε και μόνες μας να περνάμε ωραία και μάλιστα ξέρουμε να το κάνουμε, πολύ καλά.
ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΛΑ.
Η Έλλη Χ. φωτομοντέλο, μας λέει. Με τις φίλες μου περνάμε ατέλειωτες ώρες μαζί. Ότι συμβαίνει στη ζωή μας είναι θέμα προς συζήτηση. Περνάω υπέροχα μαζί τους και με τίποτα δεν θα άλλαζα τη φιλία μας. Γελάμε τόσο πολύ ακόμη και με τα πιο δραματικά γεγονότα της ζωής μας. Μάλιστα από τα γέλια αναγκάστηκα να πάω στο γυναικολόγο μου λόγω.. ακράτειας. Πίστεψα ότι έχω παθολογικό πρόβλημα. Τελικά όμως ο λόγος της χαλαρής μου κύστης όπως απεφάνθη ο γιατρός είναι ότι περνάω καλά. Ξέρω ανθρώπους που μιζερεύουν χωρίς φίλους εγώ σίγουρα δεν είμαι από αυτούς. Αν δεν είχα τέτοιες φίλες, δεν θα ήμουν το ίδιο άτομο.
ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΕΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ;
Η Σιμόν Ντε Μποβουάρ στο πολυθρύλητο «Δεύτερο φύλο» ισχυριζόταν ότι η ταύτιση των φιλενάδων είναι τόσο ισχυρή, ώστε πλέον καταντά αυτονόητο η μια να θέλει το γκόμενο της άλλης γιατί σχεδόν νιώθει τη φίλη ως τον εαυτό της. Μέσα από τις αλληλοεκμυστηρεύσεις, δανείζεται τα συναισθήματα της φίλης, τις καταστάσεις που βιώνει, τις απόψεις της, τις μνήμες και το παρελθόν της. Οι γυναίκες φίλες ταυτίζονται ως προσωπικότητες. Στη κυριολεξία «μπερδεύονται». μεταξύ τους. Με την έννοια ότι από ένα σημείο και πέρα, δε ξέρουν ποια είναι ποιά. Αυτό το βλέπουμε πολύ έντονα και στην εφηβεία. Οι φίλες αγκαλιάζονται, παρουσία τρίτων ή ανταλλάσσουν μυστικά κρυφά η μια στο αυτί της άλλης σε σημείο ερωτικής τρυφερότητας. Η σχέση τους μοιάζει σχεδόν λεσβιακή. Αρκετά συχνά μάλιστα, το πρώτο ερωτικό ρίγος, οι γυναίκες το βιώνουν σε εκείνη την ηλικία του πειραματισμού αποκλειστικά και μόνο με τις φίλες τους. Γιατί μόνο αυτή μπορεί να είναι ο άκριτος θεατής ενός ερωτικού λάθους. Για πολλές γυναίκες το πρώτο φιλί δεν έχει δοθεί στο ημίφως μιας βροχερής ημέρας και κάτω από το υπόστεγο μιας πολυκατοικίας, αλλά στο αφισοκολλημένο δωμάτιο της φιλενάδας, που καίγεται να μάθει πως φιλάνε σωστά. Και ποιος ο καλύτερος ερωτικός οδηγός σ’ αυτή τη περίπτωση; Μα η κολλητή φιλενάδα φυσικά, που είτε δε ξέρει και υποστηρίζει το αντίθετο, είτε ξέρει και παριστάνει την έμπειρη, είτε θέλει να πειραματιστεί μαζί με την φιλενάδα για να μην υποπέσει και εκείνη σε λάθος.
Κάτι που αντίθετα δεν συμβαίνει στα αγοράκια. Οι άνδρες από παιδιά ακόμη, έχουν τη πεποίθηση ότι γεννιούνται έμπειροι. Το θέμα γι’ αυτούς (συγνώμη αγόρια) είναι πόσο ψηλά πετάει η στύση τους λες και προορίζουν το μόριο τους για χαρταετό. Και διόλου δε τους αφορά (επιφανειακά τουλάχιστον) το πώς θα αποδώσουν τη κρίσιμη ώρα. Το φίλο τους τον θέλουν για μέτρο σύγκρισης, ενώ τα κορίτσια θέλουν τη φιλενάδα τους, για συμπαράσταση, ανταλλαγή απόψεων και ενημέρωση Στο τέλος βέβαια, καταλήγουμε όλες με ένα περιοδικό επιμόρφωσης αλλά τι να το κάνεις; Η μοίρα σου είναι να καταλήξεις τελικά σε ένα αγοράκι που πετάει χαρταετό, για να λύσεις το δήθεν αίνιγμα και πάλι με τη φίλη σου, συζητώντας αενάως μαζί της για τα άλυτα και ανεξερεύνητα ερωτικά σου. Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι η ερωτική ζωή μιας γυναίκας σε σχέση με έναν άντρα εξαρτάται από τη σχέση που έχει με τη φίλη της!
Η Μάγδα ετών 28 σχεδιάστρια μόδας, μας λέει: Τη πρώτη μου ερωτική εμπειρία την είχα με τη φίλη μου. Μου έδειχνε πως φιλούσε σε μια ταινία, ένας άντρας το στήθος μιας κοπέλας. Ήμουν αρκετά μικρή τότε για να αφεθώ σε έναν άνδρα αλλά αρκετά μεγάλη για να πειραματιστώ και να δω αν θα μου αρέσει. Το διαπίστωσα με την επιμονή της φίλης μου μια μέρα στο δωμάτιο μου. Ήταν απίστευτη εμπειρία. Δεν έχω ζήσει συγκλονιστικότερη. Η ποιότητα του οργασμού που ένιωσα, ήταν απείρως καλύτερη από όλες τις μετέπειτα ετεροφυλόφιλες επαφές μου. Και ποτέ δεν ξαναήρθα σε οργασμό απλά με δύό φιλιά στο στήθος. Προς Θεού δεν μου αρέσουν οι γυναίκες. Δεν έχει να κάνει με αυτό. Έχει όμως να κάνει με εκείνη τη πρώτη κρυφή αίσθηση όπου για πρώτη φορά μπαίνεις σε έναν χώρο μαγικό που μέχρι χθες ανήκε μόνο στους μεγάλους. Με τη περιέργεια που έχει το σώμα να βιώσει αισθαντικά. Αφέθηκα στη φίλη μου γιατί μόνο σε εκείνη μπορούσα να δείξω εμπιστοσύνη χωρίς να ντρέπομαι.
Πολλές φορές οι κολλητές γίνονται αντικείμενο σχολιασμού των αντρών. Τις πειράζουν γι’ αυτή τη σχέση που μοιάζει ότι δε θα τελειώσει ποτέ. Η επιτυχία του βιβλίου Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα, εν μέρει βασίζεται και στη θεματολογία που ασχολούνταν με τη γυναικεία φιλία. Για την απιστία που προδίδει όχι μόνο τη συζυγική κλίνη αλλά και τη γυναικεία φιλία. Αρκετές φορές γίνεται μέσα λόγος για τη μοναξιά που έρχεται μετά από τη στέρηση της κολλητής. Ο Ίρβινγκ Γιάλομ είχε πει κάποτε για τους Έλληνες, ότι δεν έχουν ανάγκη τους ψυχαναλυτές γιατί έχουν πολλούς φίλους. Το ίδιο θα λέγαμε και για τη γυναικεία φιλία. Όταν δεν υπάρχει μια φίλη για να ξεσπάσεις ή κι όταν ακόμη απλώς ματαιώνεται, σε στέλνει κατευθείαν στο ψυχαναλυτή. Ευκολότερα αντέχεις έναν εγωιστή άντρα όταν έχεις μια φίλη να σ’ ακούει. Ευκολότερα αντέχεις την απουσία ενός άντρα, όταν το αντιμετωπίζεις με χιούμορ μαζί με τη φίλη σου. Ευκολότερα αντέχεις ένα απαιτητικό παιδί όταν έχεις μια φίλη να ουρλιάξεις από το τηλέφωνο. Η παρέα με τη κολλητή, αποτελεί για τη γυναίκα το ψυχολογικό της καθαρτήριο. Μπορεί να έχεις συναντήσει τον ωραιότερο άντρα της ζωής σου, το πιο καυτό και περιπετειώδες άτομο, αλλά δεν έχει καμία αξία αν μετά από μια σούπερ ερωτική βραδιά μαζί του, δεν έχεις μια φίλη να τη πάρεις το επόμενο πρωί στο τηλέφωνο, για να της πεις όλες τις καυτές λεπτομέρειες. Στο σινεμά μια κυρία που σέβεται τον εαυτό της, μια μοιραία γυναίκα της οποίας το φύλο αναγράφεται στην αστυνομική της ταυτότητα, δεν το κάνει αυτό. Θεωρείται κατινιά. Το ίδιο συμβαίνει και στα βιβλία. Οι γυναίκες συζητάνε μεταξύ τους, μόνο όταν υπάρχουν προβλήματα. Οι γυναίκες φίλες όμως δεν ασχολούνται μόνο με τα μίζερα. Χαίρονται τη φιλία τους. Τη διασκεδάζουν τη διακωμωδούν γελάνε μαζί σε σημείο δακρύων και λένε μεταξύ τους αστεία που αν τα ήξεραν ή τα άκουγαν οι άντρες τους θα κοκκίνιζαν και θα αναθεωρούσαν το γάμο τους! Ίσως γι’ αυτό είχε και τόσο μεγάλη επιτυχία η αμερικανική σειρά «sex in the city». Για πρώτη φορά γυναίκες γελούσαν με τα παθήματα τους και δε μυξοκλαίγανε στον ώμο ενός σωτήρα άνδρα. Είχαν προβλήματα αγωνίες και μυστικά που τα μοιραζόντουσαν όμως αποκλειστικά μεταξύ τους ξέροντας ότι στο τέλος θα τα βγάλουν πέρα μόνες τους και δυναμικά. Μάλιστα το ίδιο το σεξ έπαιρνε υπόσταση και δύναμη μεταξύ συζήτησης και κοκτέιλ πάνω στο τραπεζάκι του bar, παρά στο κρεβάτι. Και δεν είναι τυχαίο. Το γυναικείο σεξ ισχυρίζονται οι ειδικοί περνάει από το μυαλό. Είναι το καταζητούμενο σημείο G. Το μυαλό αφήνεται ελεύθερο δίπλα στην έμπιστη σου φίλη. Αν δεν συζητήσεις πρώτα με τη φίλη σου γι’ αυτά που σου αρέσουν, γι’ αυτά που σε απωθούν, γι’ αυτά που σε κάνουν να ντρέπεσαι ή αυτά που κάνουν εκείνη να κοκκινίζει, πως θα πας σα φυσιολογική, απελευθερωμένη γυναίκα για σεξ στο κρεβάτι; Θα είναι άτονο, άνευρο ή χωρίς φαντασία. Όμως η φίλη πάντα σου δίνει στο τραπεζάκι του bar, υλικό για να απογειώσεις τον εφηβικό χαρταετό ενός άντρα!
Η ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ.
Νομίζω λοιπόν ότι η Ράνια έχει δίκιο όταν λέει ότι… Λένε για μας τις γυναίκες ότι θέλει η μία να βγάλει τα μάτια της άλλης και ότι η ανδρική φιλία είναι πιο έντιμη. Όμως εγώ, έχω δει και άνδρες φίλους που δεν ήταν και τόσο έντιμοι μεταξύ τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο κολλητός του φίλου μου, θέλησε να με ρίξει στο κρεβάτι του. Είμαι σχεδόν συνηθισμένη σε ένα τέτοιο γεγονός. Μια φορά που τα είπα καθαρά και ξάστερα σε έναν τέτοιο τύπο, μου απάντησε θρασύτατα ότι ήθελε να με δοκιμάσει. Πάντα αυτή η βλακώδης και πρόχειρη αντρική τοποθέτηση. Να σε δοκιμάσω. Του απάντησα ότι ακόμη κι αν είναι έτσι τα πράγματα αυτό το γεγονός δεν αναιρεί τη πραγματικότητα. Ότι δηλαδή, βλέπει ανταγωνιστικά το φίλο του κάτι που φυσικά δε θα ομολογούσε ποτέ .
Η ειδική ψυχολόγος Γεωργία Μπαλλογιάννη συμφωνεί. «Πολλές φορές άντρες προσεγγίζουν γυναίκες άλλων, με το ρόλο του παρηγορητή. Υποστηρίζουν και στηρίζουν την εγκαταλελειμμένη ή πληγωμένη γυναίκα - σύντροφο του άλλου, ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό από την απλή φιλία της.
Παρέα με την ειδικό μας, αναλύουμε τα είδη της γυναικείας φιλίας που υπάρχουν στο σύμπαν για να μη μπερδεύουμε τα μήλα με τα φύλλα και επενδύουμε λάθος σε ειλικρινή συναισθήματα που απευθύνονται σε λάθος ανθρώπους και σε λάθος σχέσεις. Ευκαιρία από την άλλη, να ανακαλύψουμε αν έχουμε τη σωστή φίλη και ευκαιρία να ανακαλύψετε αν κι εσείς είστε η σωστή φίλη! Ταυτόχρονα θα μπορέσετε να διακρίνεται αν αυτό που διατηρείτε δεν είναι καν φιλία αλλά μια απλή εξυπηρέτηση. Για να δούμε!!
ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΑΚΕΣ ΦΙΛΙΕΣ.
Θα φανεί πάντως απίστευτο αλλά τελικά η γυναικεία φιλία μπορεί να έχει πολλές υποκατηγορίες: Πολλές φορές οι άνδρες μας κρίνουν επιπόλαια και αποκτούν λάθος εικόνα για τις σχέσεις μας, λόγω των συγκυριακών επαφών που αποκτούμε μεταξύ μας. Δε πειράζει όμως, γιατί και οι άντρες δε κυκλοφορούν στο δρόμο με χρυσά φτερά αγγέλου. Έχουν κι αυτοί τις συγκυριακές τους φιλίες κρίνοντας από τις περιστάσεις και τις ανάγκες τους.
ΟΙ ΚΟΥΜΠΑΡΕΣ.
Πολύ συχνά στον επαγγελματικό χώρο ή στο πανεπιστήμιο, δημιουργούνται φιλίες που τις προκαλεί ο κοινός τόπος, και τα άτομα τα οποία συνυπάρχουν εκεί.. Με αποτέλεσμα όσο δυο γυναίκες είναι συνάδελφοι ή συμφοιτήτριες κι έχουν και κοινά πρόσωπα- θέματα για συζήτηση, να νιώθουν κοντά και οικεία. Μόλις όμως εκλείψει ο κοινός τόπος, η μόλις η μία από τις δύο αλλάξει δουλειά, χάνεται και η επαφή που έμοιαζε μάλιστα τόσο δυνατή. Είναι τόσο έντονη η εντύπωση της δυνατής φιλίας σε παρόμοιες περιπτώσεις, ώστε οι δύο γυναίκες επιδιώκουν να αποκτήσουν πιο ισχυρό συγγενικό δεσμό. Γίνονται κουμπάρες, αλλά χάνουν την επαφή τους πολύ εύκολα, μόλις μπει στη μέση η απόσταση. Το γεγονός αυτό συμβαίνει τόσο θεαματικά εύκολα, γιατί το κοινό σημείο που ένωνε αυτές τις δύο γυναίκες, δεν ήταν η ταύτιση του χαρακτήρα ή ότι η μία έβρισκε ενδιαφέρουσα την άλλη, αλλά η εξειδικευμένη συζήτηση που τις απασχολούσε με ένα αποκλειστικά θέμα. Το θέμα αφορούσε πρόσωπα και καταστάσεις από έναν και μόνο αποκλειστικό χώρο, και στερούσε από τη σχέση τους άλλα κοινά ενδιαφέροντα, που απασχολούν κατά κανόνα δύο ουσιαστικές φίλες.
Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ.
Είναι όμορφη και μόνη. Τι κάνει; Συμμετέχει σ’ ένα όμορφο μπουκέτο από άλλες όμορφες κοπέλες ώστε να τραβήξουν όλα τα ανδρικά βλέμματα. Αυτές οι γυναίκες διαλέγουν τη συντροφιά τους με κριτήριο την εμφάνιση ώστε η μια να αποτελεί το κοινωνικό στήριγμα της άλλης. Όπως και να το κάνουμε άλλη εντύπωση προκαλεί η γυναικεία συντροφιά όμορφων γυναικών σε ένα κοσμικό μέρος και άλλη η συντροφιά των μετρίων. Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη ενώ πολλοί φέρνουν πολλά και ευτυχισμένα ζευγαρώματα! Σ’ αυτή τη περίπτωση, κοινό σημείο στη σχέση αποτελεί σύμφωνα με την ειδικό μας ο εντυπωσιασμός, η εμφάνιση, ο θαυμασμός και η απόκτηση συντρόφου με τα ίδια πάνω κάτω κριτήρια. Δηλαδή να προσελκύσουν τον αντίστοιχα ωραίο άντρα της ζωής τους. Αυτές οι φιλίες διαλύονται για τον ίδιο λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκαν. Με λίγα λόγια όταν αποκτήσεις τον άντρα των ονείρων σου, τι τη θέλεις την ωραία φίλη; Η παρέα πλέον χάνει το στόχο της από τους κόλπους της και τον κρατάει στην αγκαλιά της!.
Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ.
Άλλη μια φιλική συντροφιά είναι εκείνη όπου μια όμορφη, επιλέγει για κολλητή μια άλλη λιγότερο όμορφη. Όχι άσχημη, ώστε να της χαλάει τη κοινωνική της εικόνα, αλλά απλά μια ανεκτή μέτρια για τα δικά της γούστα. Σ’ αυτή τη φιλία η όμορφη εισπράττει αρκετά οφέλη. Όμως άλλα τόσα εισπράττει και η μέτρια. Η όμορφη, έχει έναν ακροατή, έναν ώμο να κλάψει στις συναισθηματικές της απογοητεύσεις κι έναν άσπονδο σύμμαχο. Όμως και η μέτρια, δε μένει παραπονεμένη, γιατί ζει το παραμύθι της άλλης. Νιώθει ότι η ζωής της φωτίζεται από τις περιπέτειες της ωραίας και βιώνει συναισθηματικές περιπέτειες που στην αντίθετη περίπτωση πιστεύει ότι δε θα τις ζούσε. Γίνεται λίγο πιο συναρπαστική η ζωή της μέσα από τη κοινή αντιμετώπιση των ερωτικών προβλημάτων της ωραίας.
ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΑΜΑΔΩΝ.
Ένα άλλο είδος φιλίας που δημιουργείται, είναι εκείνο των γυναικών μαμάδων και κυρίως των γυναικών που έχουν μοναχοπαίδια. Στα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών τους λοιπόν, όταν αυτά είναι τελείως εξαρτημένα από τους γονείς τους και ξεκινούν τις πρώτες τους ομαδικές δραστηριότητες, οι μαμάδες μοιραία συναντιόνται στους χώρους αναμονής των αθλητικών ή πολιτιστικών κέντρων. Εκεί συζητούν για τα κοινά προβλήματα που τους απασχολούν. Μοιράζονται γκρίνιες, παράπονα, απορίες, σε πρωτόγνωρα προβλήματα που σχετίζονται με το μεγάλωμα των πιτσιρικάδων. Μόλις όμως τα παιδιά αρχίσουν να επιλέγουν μόνα τους τις παρέες τους, να ξεκαθαρίζουν τα ενδιαφέροντα τους και να είναι και πιο αυτόνομα τότε η παρέα διαλύεται και αναρωτιέσαι: Τέτοια φιλία πως χάθηκε;
ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ.
Υπάρχει μια φιλία αρκετά πιο πονηρή από τις άλλες. Αφορά τις φιλίες των γυναικών που συνδέονται μεταξύ τους επειδή οι άντρες τους είναι κολλητοί. Το κοινό σημείο αυτών των γυναικών λοιπόν, είναι οι άνδρες τους. Ο κοινός στόχος όμως, είναι να τους ελέγξουν. Όταν είσαι κολλητή με τη γυναίκα του κολλητού του άντρα σου, όλο και θα αποσπάς πληροφορίες για τις κινήσεις του συζύγου σου στα μουλωχτά. Είναι λοιπόν βασικό γι’ αυτές τις γυναίκες να είναι καθολικά αποδεκτές στη παρέα. Όσο πιο συμπαθής είναι, τόσο περισσότερους συμμάχους έχει στη σχέση της. Έτσι λοιπόν σε ένα πιθανό πρόβλημα, κάποιος θα βρεθεί να την υποστηρίξει τη κατάλληλη στιγμή. Όμως έχει κι άλλα σημαντικά οφέλη:
Έρχεται ας πούμε ο Μιχαλάκης και ανακοινώνει ότι θα βγει με τον Σωτηράκη μπαρότσαρκα στη παραλία. Εντάξει λες εσύ χαμογελώντας μελιστάλαχτα. Παίρνεις όμως τηλέφωνο στα κρυφά τη γυναίκα του Σωτηράκη και την υποχρεώνεις να επικαλεστεί δυσμηνόρροια και τους το ματαιώνεται. Αν παρ’ όλα αυτά δεν καταφέρετε τίποτα, υπάρχει κι άλλη λύση. Κανονίζεται να βγείτε όλη η παλιοπαρέα γιατί έχει η Βούλα (άλλη σύζυγος φίλου) κατά σύμπτωση σήμερα, τα γενέθλια της ή γιατί χώρισε η Κατερίνα (γυναίκα έτερου φίλου της παλιοπαρέας) επειδή τη κεράτωσε ο άχρηστος. Κι αυτές βέβαια είναι ανειλημμένες υποχρεώσεις που δε παίρνουν αναβολή. Στολίζεστε τότε κι εσείς το Ντονα Καραν παίρνεται και τον μπαμπέση αγκαλιά και τον βολτάρετε τον άτιμο. Ταυτόχρονα βέβαια τσεκάρετε αν όσο μιλάει μαζί σας παίζει και το ματάκι του με κάποια μορφονιά από το απέναντι τραπέζι. Εδώ το κοινό σημείο μεταξύ των δύο γυναικών μας λέει η ειδικός, είναι ο άνδρας και ο έλεγχος του άνδρα. Γι’ αυτή τη περίπτωση φυσικά απαιτείται ένας σύμμαχος που τον βρίσκουμε στο πρόσωπο της φίλης. Όταν όμως ο άνδρας δέσει ή όταν ο δεσμός διαλύσει -γιατί εσείς ήδη θα τον έχετε πνίξει από τον πολύ έλεγχο-, τότε δυστυχώς ή ευτυχώς, η φιλία διαλύεται και πάτε γι’ άλλα.
Και επειδή μας διαβάζουν κι άνδρες θα απευθυνθώ και σ’ αυτούς. Μη νομίζετε ότι οι γυναίκες είναι ντε και καλά ανθρωπόμορφα τέρατα που δημιουργούν φιλίες από συμφέρον. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όλα αυτά γίνονται ενστικτωδώς. Ξέρετε τώρα εσείς. Είναι το σύνδρομο της άτεκνης μάνας που παρεμβάλει στη μέση.
Όλες αυτές οι ενέργειες λοιπόν είναι ασυνείδητες.
Υπάρχουν όμως και πιο συνειδητές συμφεροντολογικές γυναικείες σχέσεις που θυμίζουν σήριαλ της Άννας Ανδριανού. Εδώ έχουμε το παράδειγμα της γυναίκας, που νιώθει ότι απειλείται από ανταγωνίστρια. Π.χ. από μια συνάδελφο του φίλου ή του συζύγου, η οποία έχει αναστατώσει αυτόν και όλους στο γραφείο και έχει κάνει τα νεύρα σας κουρέλια. Κάθεστε παρέα στο συζυγικό σας κρεβάτι, και αντί να ακούσετε διθυράμβους για το υπέροχο νεγκλιζέ σας, ακούτε από τα χείλη του για τα θαυμάσια πόδια της συναδέλφου του, τις εξαιρετικές σπουδές της και τον ακέραιο χαρακτήρα της. Τι σοφίζεστε εσείς η επιδέξια σύζυγος ως άλλη Μαίρη Αρώνη στην ελληνική ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε;» Αντί να την κάνετε εχθρό σας τι κάνετε αμέσως φίλη σας. Τη περιβάλετε με τη στοργή σας και γίνεστε φανατική υποστηρίκτρια της. Αυτή δέχεται το ενδιαφέρον σας με ανακούφιση κι ευγνωμοσύνη, αφού νιώθει πολύ άβολα με την ανταγωνιστικότητα των υπολοίπων γυναικών. Την αφήνετε να φθαρεί στα μάτια του συζύγου σιγά σιγά και χωρίς βιασύνη ενώ αυτή συνεχίζει να παραδίδεται αμαχητί στα «φιλικά» σας αισθήματα, αφού πρώτη φορά νιώθει ότι περιβάλλεται από τόση στοργή και κατανόηση. Έτσι αντί για μια ακόμη εχθρό του γάμου σας, αποκτάται μια ακόμη σύμμαχο και ταυτόχρονα ένα ανοχύρωτο κάστρο που ενώ απευθυνόταν στο σύζυγο, τελικά το εκπορθήσατε μόνη σας και με τον πιο αριστοτεχνικό τρόπο. Μπράβο σας. Συγχαρητήρια. Είστε ικανή σύζυγος. Μια φορά φίλη δεν είστε! Αλλά τι σας νοιάζει;
Και τελικά ποια είναι η πραγματική γυναικεία φιλία και τι προϋποθέσεις χρειάζονται για να δημιουργηθεί διερωτώμεθα αυτονόητα.
Η αληθινή φιλία μας λέει η κυρία Μπαλογιάνη, είναι αυτή η οποία είναι δοκιμασμένη στο χρόνο, τα κοινά που τις ενώνουν δεν είναι συγκυριακά ενώ η μία έχει αμφισβητήσει και έχει δεχθεί τη διαφορετικότητα της άλλης. Η πραγματική φιλία είναι μια σχέση, που έχει αντέξει σε συγκρούσεις έχει αντέξει σε αλλαγές συντρόφων αλλαγή τρόπου ζωής και τελικά είναι μια σχέση που δε βασίζεται ντε και καλά στη καθημερινή επικοινωνία. Όσο μάλιστα πιο καθημερινά μιλάνε μεταξύ τους δύο φίλες τόσο «μαϊμού» σχέση είναι. Δύο αυθεντικές φίλες, μπορεί να έχουν να μιλήσουν ένα μήνα και είναι πάντα σα να μιλήσανε μόλις χθες. Τα κοινά σημεία που τις ενώνουν δεν είναι το κοινό περιβάλλον ή οι κοινές συναναστροφές. Αλλά ο κοινός συναισθηματικός και φιλοσοφικός τόπος. Ή για να το κάνουμε πιο απλό και κατανοητό η αληθινή φιλία στηρίζεται πάνω στην ευχαρίστηση που αντλεί η μια από τη παρέα της άλλης. Είναι σχέση που βασίζεται στην ισοτιμία και δε χρησιμοποιείται ως αντιστάθμισμα απωθημένων. Δεν παρηγορεί αλλά ανακουφίζει. Δεν είναι μοιρολόι άλλα θεραπεία. Σ’ αυτή τη φιλία δεν υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες που λειτουργούν ως μπαστούνι για να περπατήσει η σχέση. Η σχέση τελικά που διαρκεί, είναι αυτή όπου οι δύο τόσο ξεχωριστές ζωές υποστηρίζουν τη διαφορετικότητα τους κινούμενες παράλληλα, χωρίς υποχρεωτικά να συναντιόνται κάπου και επιτελούν έναν και μόνο σκοπό. Την ουσιαστική και ειλικρινή φιλία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου