Ποιοί είναι οι τέλειοι γονείς;

 

Έχω γεννήσει εδώ και δυο χρόνια. Από τότε προσπαθώ να βρω τη μαγική συνταγή που θα με κάνει τέλεια μητέρα. Πως γίνεται αλήθεια κανείς τέλειος γονιός;

Αν οι προσδοκίες σας είναι να αγκίξετε το τέλειο ασκώντας ευσυνειδήτως το γονεικό σας ρόλο απατάσθε οικτρά. Επιπλέον προβλέπω ότι σας περιμένουν άπειρες εξομολογητικές ημέρες, σε θέση ανάσκελη, πάνω στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή. Φιλοσοφείστε το λίγο και θα συμφωνήσετε μαζί μας. Τι είναι αλήθεια τέλειο και ασυναγώνιστο; Όλα διέπονται και ταλαιπωρούνται από μια γενική αταξία. Ο τρόπος όμως που διαχειριζόμαστε αυτή την αταξία είναι που κάνει τη διαφορά. Το ίδιο συμβαίνει λένε οι ειδικοί στην αναντροφή και το μεγάλωμα των παιδιών μας. Δεν έχει σημασία πόσα λάθη κάνει ένας ικανός και καλός γονιός. Αλλά πως τα χρησιμοποιεί για να καλλιεργήσει υγιής και δεμένες σχέσεις με τα παιδιά του. Το είπε άλλωστε και ο μεγάλοςWinnicott: η διαφορά του καλού γονέα από τον λιγότερο καλό δεν είναι στον αριθμό των λαθών που θα κάνει, αλλά στο πως θα επεξεργαστεί και θα διορθώσει τα λάθη του. Ο ανασαφαλής γονιός πέφτοντας στη παγίδα να κυνηγήσει το τέλειο αρνείται συνήθως τα λάθη του. Γίνεται έτσι ενοχικός, εγωιστής στη προσπάθεια του να περισώσει την αξιοπρέπεια του και να υπερασπιστεί την αξία του. Παράλληλα πανικοβάλεται κι επιθυμεί αποκατάσταση των λαθών του εδώ και τώρα με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ξεφύγει από αυτά και να τα επαναλαμβάνει συνεχώς. Αντίθετα ο γονιός που παραδέχεται τα σφάλματα του είναι πιο προσιτός, αποδεικνύεται ψυχραιμότερος άρα πιο αποτελεσματικός και πρόθυμος να ξαναπροσπαθήσει ώστε να μην ξανεπαναλάβει τα ίδια λάθη. Η ψυχολόγος Γεωργία Μπαλογιάννη υποστηρίζει, ότι «..παραδεχόμενοι τα λάθη μας στα παιδιά, γινόμαστε πιο ανθρώπινοι, πιο προσιτοί ως μοντέλα και τα απαλλάσσουμε από το επιβεβλημένο  άγχος να ανταγωνιστούν έναν φαινομενικά τέλειο και απρόσιτο γονέα. Μ’ αυτό τον τρόπο, μπορούμε τελικά να αξιοποιήσουμε τα λάθη μας και τα παιδιά να ωφεληθούν  πολύ μαθαίνοντας πως και το λάθος είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η παραδοχή άλλωστε του σφάλματος, απαλλάσσει τον άνθρωπο από την υποχρέωση να είναι τέλειος για να είναι αγαπητός και αποδεκτός. Το πολύτιμο μήνυμα που εισπράττει το παιδί τελικά, είναι ότι σημασία δεν έχει να κρύβεται κανείς πίσω από τα σφάλματα του, αλλά να αγωνίζεται, να βελτιώνεται, να προσαρμόζεται, να αναθεωρεί και να είναι ευέλικτος.»

ΑΞΙΕΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ.

Όλοι χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο με κάποιες αρχές για να εκφραστούμε και να δημιουργήσουμε. Πόσο μάλλον λοιπόν τα παιδιά που περιμένουν από μας να ασκήσουμε το καθοδηγητικό μας ρόλο. Οι αρχές είναι ο βασικός κανόνας των σχέσεων που διατηρούμε πρώτα με τον εαυτό μας κι έπειτα με τους άλλους στο πλαίσιο μιας κοινωνίας. Προετοιμάζοντας λοιπόν το παιδί σας για την επιβίωση του στη κοινωνία του μέλλοντος, ωφείλεται να του μεταλαμπαδέψετε πανάρχαιες και δοκιμασμένες αξίες.  Μάθετε του την ευγένεια, τη τιμιότητα, την αγάπη προς τον εαυτό του και τους άλλους, τη συμπόνοια κ.α. «Ενθαρύνετε το μας λέει η ψυχολόγος Γεωργία Μπαλογιάννη να έχει στόχους, κίνιτρα, ιδανικά, όνειρα και δώστε του τη κινητήριο δύναμη ώστε να τα κυνηγήσει, να τα αναθεωρήσει, να τα προσαρμόσει και τέλος να παλέψει γι’ αυτά. Με αυτή τη χονδρική γραμμή πλεύσης, ουσιαστικά, αφήνουμε τα παιδιά ελεύθερα να χαράξουν τη δική τους πορεία, να κυνηγήσουν τα δικά τους όνειρα με τα εφόδια και τα όπλα που εμείς τους δώσαμε.» 

Όσο και να πιστεύετε ότι το παιδάκι σας είναι φτιαγμένο από τη δική σας στόφα γιατί σας μοιάζει, εντούτοις έχει ανάγκη από τη δική σας καθοδήγηση και προσοχή.. Αντί λοιπόν να γίνεται το δάχτυλο που θα του δείχνει το δρόμο προσέξετε μη γίνεται ο τροχονόμος των ονείρων του. Γι’ αυτό φροντίστε να στέκεσται πάντα ως καλός γονιός στο πλάι του κι όχι από πάνω του. Αν καμιά φορά από υπερβάλλοντα βέβαια ζήλο το παρακάνετε, μη το αρνηθείτε. Παραδεχτείτε το! Τα παιδιά έχουν τη μαγική τάση να συγχωρούν και να ξεχνούν τα λάθη εκείνων που τα αγαπούν πάντα. Των  γονιών τους.

Ρεπορτάζ-επιμέλεια: Ζωή Κυροπούλου
Δημοσιυεμένο στο 'Sunday"