Η επιβίωση του έργου του σκηνοθέτη, που έμελλε να γίνει κορυφαίος, έχει πια μια άλλη σημασία στη σύγχρονη εποχή. Με την Αγγλία να ετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την Πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2012, το "Σώστε τις 9 του Χίτσκοκ", σχέδιο που ξεκίνησε πέρυσι, φέρνει το πρώιμο έργο του δημιουργού στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, ενώ υπόσχεται τη διαφύλαξή του για τα επόμενα 100 χρόνια, τουλάχιστον.
Αν ξεπεραστούν οι οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετωπίζει αυτή την εποχή ο βρετανικός δημόσιος τομέας, το φιλόδοξο σχέδιο του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη στην ιστορία του επιχείρηση, θα έχει καταφέρει να αποκαταστήσει έως του χρόνου τις 9 από τις 10 ταινίες του σκηνοθέτη της πρώτης του περιόδου: "The pleasure garden" (1925), "The lodger" (1926), "The ring" (1927), "Downhill" (1927), "Τhe farmer's wife" (1928), "Easy virtue" (1928), "Champagne" (1928), "The Manxman" (1929), "Blackmail" (1929). Μόνη απουσία από τη λίστα είναι η δεύτερη ταινία του Χίτσκοκ, το "The mountain eagle" ("Ο αετός του βουνού"), που έχει χαθεί, αν και με την πρόσφατη ανακάλυψη στη Νέα Ζηλανδία μέρους του "The white shadow" ("Η λευκή σκιά"), στο οποίο ο ίδιος εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και μοντέρ, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή οι προσπάθειες να αποφέρουν καρπούς και σ' αυτή την αναζήτηση.
Νευραλγικό κομμάτι του συγκεκριμένου πονήματος είναι ένα κτίριο που μοιάζει με φάρμα στην άκρη του μικρού Μπέρκχαμστεντ του Χέρτφορντσίαρ της Αγγλίας, στέγη για μεγάλες, αεροστεγώς κλεισμένες κινηματογραφικές αποθήκες, με χαμηλή θερμοκρασία συντήρησης. Εδώ, είτε το πιστεύετε είτε όχι, βρίσκεται η μεγαλύτερη κινηματογραφική αρχειοθήκη της Ευρώπης, από τις πρώτες του είδους της.
Με την επέλαση των ταινιών του ομιλούντος κινηματογράφου, πίσω από τις πόρτες της στοιβάχτηκαν τα "ναυάγια" απείρων μέτρων φιλμ, που μόνο κατά τύχη επιβίωσαν στις καταστροφικές συνέπειες της παρόδου του χρόνου.
Ανάμεσα σε αυτά τ' απομεινάρια, ίσως λόγω της επιτυχίας του και του ταλέντου να προωθεί τον εαυτό του, βρέθηκε και διασώθηκε το έργο του Χίτσκοκ. Για παράδειγμα, η πρώτη ομιλούσα ταινία του, το "Blackmail" (1929), ήταν από τα πρώτα, λατρεμένα αποκτήματα της ονομαζόμενης τότε Εθνικής Κινηματογραφικής Βιβλιοθήκης του Μπέρκχαμστεντ.
Ιστορία
Κάθε μπομπίνα από κάθε ταινία έχει τη δική της ιστορία, την οποία οι αρχειονόμοι πρέπει να ξεθάψουν στην προσπάθειά τους για αυθεντικότητα, καθώς κάποιες ταινίες υπάρχουν σε πολλαπλές βερσιόν, συνιστώντας άλυτα μυστήρια που πρέπει φυσικά να εξιχνιαστούν: για να φτιάξει μια αποκατεστημένη κόπια ο συντηρητής πρέπει πρώτα να εξετάσει τις διάφορες βερσιόν μαζί, κάδρο προς κάδρο, σε έναν "συγχρονιστή", ενώ συμβουλεύεται τις ενδείξεις σε σύγχρονες έντυπες αναλυτικές συνόψεις του αφηγηματικού κορμού του φιλμ από τον ίδιο τον Χίτσκοκ, στοιχεία που περιέχονται στην εφημερίδα "Bioscope" του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου στο Λονδίνο.
Παράλληλα με το εγχείρημα να έχουν τα σωστά κάδρα στη σωστή σειρά με τη σωστή ταχύτητα, οι αρχειονόμοι πρέπει, επίσης, να μειώσουν στο ελάχιστο τα σημάδια της φθοράς - εδώ η συμβολή τόσο της αναλογικής όσο και της ψηφιακής τεχνολογίας είναι πολύτιμη. Φυσικά, η κατά το μέγιστο δυνατό πιστότητα στο πρωτότυπο έργο είναι ο στόχος των επιμελητών του σχεδίου.
Οσο για τα σάουντρακ των ταινιών, εδώ το πεδίο δράσης είναι ελεύθερο καθώς οι πρώτοι θεατές τους τις έβλεπαν με τη μουσική συνοδεία που επέλεγε το τοπικό σινεμά τους. Για την ολοκλήρωση, ωστόσο, του σπουδαίου αυτού πρότζεκτ χρειάζονται χορηγοί. Εως σήμερα η μεγαλύτερη δωρεά έχει γίνει από το Κινηματογραφικό Ιδρυμα του Μάρτιν Σκορσέζε και αναζητούνται κι άλλοι...
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Πέρα από την ευρεία ψηφιακή τους επεξεργασία, οι αποκατεστημένες κόπιες των ταινιών του Χίτσκοκ θα διατηρηθούν σε αρνητικά φιλμ από πολυεστέρα, παίρνοντας ζωή για άλλον έναν αιώνα.
ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου