2:40 π.μ.
Ζωή
Αγκινάρα, δημητριακά ολικής άλεσης, σκόρδο, κρεμμύδι και μήλα. Πέντε
τρόφιμα τα οποία περιέχουν διαλυτές φυτικές ίνες και είναι απαραίτητα
στη διατήρηση του σακχάρου σε φυσιολογικά τα επίπεδα.
Την ευεργετική τους δράση οφείλουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, να εκμεταλλεύονται οι διαβητικοί, ενώ οι υγιείς θα πρέπει να τα καταναλώνουν ως μέτρο πρόληψης της νόσου.
«Οι διαλυτές φυτικές ίνες προκαλούν την παραγωγή ορισμένων ενζύμων που έχουν σημαντική δράση στη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα» εξηγεί η δρ Λούκα Πιρέτα, διατροφολόγος στη Sisa (Ιταλική Εταιρεία της Επιστήμης Τροφίμων).
Η Ιταλίδα διατροφολόγος εξηγεί ότι υπάρχουν δύο τύποι φυτικών ινών, οι διαλυτές και οι μη διαλυτές, και επισημαίνει τη σημασία των πρώτων: «Η παρουσία της γλυκόζης σε ένα τρόφιμο μπορεί να μεταφέρεται στο αίμα με πολύ διαφορετικό τρόπο από τη μία τροφή στην άλλη, ανεξάρτητα από την ποσότητα. Ενα ψωμί πλούσιο σε φυτικές ίνες, όπως είναι αυτό της ολικής άλεσης, αυξάνει λιγότερο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και ως εκ τούτου έχει χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη απ’ ό,τι το λευκό.
Οι διαλυτές φυτικές ίνες, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν ως ουσία χρήσιμη στον διαβήτη, βρίσκονται σε αφθονία στην αγκινάρα, τα δημητριακά ολικής άλεσης, το σκόρδο, το κρεμμύδι, τα μήλα, αλλά και στα πορτοκάλια, σε μικρότερο βαθμό όμως από τις προηγούμενες τροφές. Είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα.
Οι μεμονωμένες διαλυτές φυτικές ίνες, όπως η πηκτίνη στο μήλο ή το πίτουρο ρυζιού ή βρόμης, μπορούν να μειώσουν όχι μόνο τα επίπεδα του σακχάρου αλλά και τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, και ιδιαίτερα της LDL, της λεγόμενης «κακής» χοληστερόλης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι μέχρι το 2030 ο διαβήτης θα γίνει η τέταρτη κύρια αιτία θανάτου στην Ευρώπη. Δεδομένης λοιπόν της σοβαρότητας και της εξάπλωσής της, η νόσος πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως προληπτικά.
Espressonews.gΤην ευεργετική τους δράση οφείλουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, να εκμεταλλεύονται οι διαβητικοί, ενώ οι υγιείς θα πρέπει να τα καταναλώνουν ως μέτρο πρόληψης της νόσου.
«Οι διαλυτές φυτικές ίνες προκαλούν την παραγωγή ορισμένων ενζύμων που έχουν σημαντική δράση στη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα» εξηγεί η δρ Λούκα Πιρέτα, διατροφολόγος στη Sisa (Ιταλική Εταιρεία της Επιστήμης Τροφίμων).
Η Ιταλίδα διατροφολόγος εξηγεί ότι υπάρχουν δύο τύποι φυτικών ινών, οι διαλυτές και οι μη διαλυτές, και επισημαίνει τη σημασία των πρώτων: «Η παρουσία της γλυκόζης σε ένα τρόφιμο μπορεί να μεταφέρεται στο αίμα με πολύ διαφορετικό τρόπο από τη μία τροφή στην άλλη, ανεξάρτητα από την ποσότητα. Ενα ψωμί πλούσιο σε φυτικές ίνες, όπως είναι αυτό της ολικής άλεσης, αυξάνει λιγότερο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και ως εκ τούτου έχει χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη απ’ ό,τι το λευκό.
Οι διαλυτές φυτικές ίνες, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν ως ουσία χρήσιμη στον διαβήτη, βρίσκονται σε αφθονία στην αγκινάρα, τα δημητριακά ολικής άλεσης, το σκόρδο, το κρεμμύδι, τα μήλα, αλλά και στα πορτοκάλια, σε μικρότερο βαθμό όμως από τις προηγούμενες τροφές. Είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα.
Οι μεμονωμένες διαλυτές φυτικές ίνες, όπως η πηκτίνη στο μήλο ή το πίτουρο ρυζιού ή βρόμης, μπορούν να μειώσουν όχι μόνο τα επίπεδα του σακχάρου αλλά και τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, και ιδιαίτερα της LDL, της λεγόμενης «κακής» χοληστερόλης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι μέχρι το 2030 ο διαβήτης θα γίνει η τέταρτη κύρια αιτία θανάτου στην Ευρώπη. Δεδομένης λοιπόν της σοβαρότητας και της εξάπλωσής της, η νόσος πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως προληπτικά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου