ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ!

Όλο το σύμπαν κινείται στη τροχιά  του πάθους. Ακόμη και στους νόμους της αστρονομίας είναι απαραίτητο το πάθος αφού χρειάζεται μεγάλη ενέργεια για να διατηρηθούν γαλαξίες, αστέρια και γη σε μια κοινή χορογραφική συμφωνία. Έτσι όλοι οι άνθρωποι περπατούμε ζούμε και αναπνέουμε μέσα σε ένα εύφλεκτο σύμπαν. Και παρ’ όλο που πάνω από τα κεφάλια μας συντελούνται κοσμογονικές και τρελές εκρήξεις, εμείς περπατούμε αμέριμνα στη Τσιμισκή τρώγοντας παγωτό καϊμάκι! Όμως ζούμε ήσυχα, γιατί στηριζόμαστε στους κανόνες της φυσικής. Ακόμα και τα μηχανήματα παράγουν πάθος αφού χρειάζονται για να επιζήσουν μια συγκεκριμένη ενέργεια. Όμως οι άνθρωποι πολλές φορές ζητάμε το πάθος για να αποφύγουμε μια αβάσταχτη καθημερινότητα. Η απιστία λόγου χάρη, αρκετές φορές, εκδηλώνει μια τέτοια μορφή λαθεμένου πάθους. Στην αρχή προσφέρει όλες εκείνες τις μαγικές στιγμές της έντασης των όμορφων συναισθημάτων, στο τέλος όμως, αρκετές φορές καταντάει αδιέξοδο και δίνει βάσανα. Γιατί οι άνθρωποι συνηθίζουμε να απαντούμε στα προβλήματα της ζωής μας με συνταγές πάθους; Αν παραδείγματος χάρη αποζητούμε την ένταση του, για να αποφύγουμε τη καθημερινότητα μας,  γιατί δεν την αλλάζουμε; Γιατί δεν επινοούμε μια άλλη ζωή που να μας αρέσει περισσότερο, παρά πέφτουμε με τα μούτρα σε έναν αδιέξοδο έρωτα; Με λίγα λόγια είναι σαν να καίγεται το σπίτι μας και εμείς πάμε να σβήσουμε τη φωτιά με άλλη φωτιά. Θα το κάναμε ποτέ;

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΧΙΛΛΕΙΟ ΠΤΕΡΝΑ ΜΑΣ.
Ένας πραγματικός ηδονιστής, δεν είναι παθιασμένος μόνο με το σεξ, αλλά με οτιδήποτε του δίνει ευχαρίστηση. Ο αυτοκαταστροφικός ηδονιστής που καπνίζει στο κρεβάτι του νοσοκομείου, μετά από επέμβαση στους πνεύμονες, η γυναίκα που αντικαθιστά τα σκοκολατάκια με τα ερωτικά χάδια που της λείπουν, τα παχυντικά τρανς λιπαρά που συσωρεύονται ως κυτταρίτιδα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά απόδειξη του ηδονισμού μας. Της εξάρτησης μας από τα πάθη μας. Για τους ψυχολόγους είναι πολύ βασική πληροφορία να ξέρουν αν και ποια καρυκεύματα χρησιμοποιείται στο φαγητό σας. Έτσι καταλαβαίνουν αν είστε παθιασμένοι με το σεξ! Σύμφωνα με το Φρόιντ όλα είναι σεξ. Και αυτό οι διαφημιστές το ξέρουν καλά. Μπορεί να κοροϊδεύουμε τη διαφήμιση με την ερωτική γυναίκα που περπατάει σαν αιλουρωιδές τρώγοντας ένα απλό γιαούρτι, αλλά ίσως να μας κοβόταν το γέλιο, αν βλέπαμε τις εισπράξεις στις πωλήσεις του συγκεκριμένου γιαουρτιού, μετά τη προβολή της διαφήμισης.. Το πάθος μας για πάθος, ειδικότερα μέσα σε μια απαθή ζωή, μπορεί να συμβολιστεί ακόμη και με ένα γιαούρτι. Ειδικά μ’ αυτό, αφού ωραιοποιεί την ερωτική μας ανία και μας παρηγορεί με ερωτικές υποσχέσεις. Του τύπου:Φάε γιαούρτι και θα δεις! Κάτι σαν αντεστραμένο φάε λάδι και έλα βράδυ. Μήπως όμως η σχέση μας με το πάθος έρχεται να καλύψει άλλες πιο ουσιαστικές ανάγκες που φοβόμαστε να αντικρύσουμε κατά πρόσωπο;   


ΕΝΑ ΚΡΥΟ ΝΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!
Η Μυρτώ, κινηματογραφική παραγωγός και σύζυγος ενός «αναίσθητου» ερωτικά άντρα, υποφέρει εδώ και καιρό. ¨Από τότε που παντρευτήκαμε λέει όλο παράπονο, η ερωτική μας ζωή άλλαξε. Το δυστύχημα είναι ότι αγαπώ τον άντρα μου. Και είναι δυστύχημα, γιατί εγώ μετά από 7 χρόνια γάμου δεν είμαι πλέον αυτή που ήμουνα. Είμαι ακόμη πιο καυτή σεξουαλικά. Ο άντρας μου πάλι σ’ αυτό το τομέα εκφράζεται αντίστροφος ανάλογα. Η ψυχρότητα του ολοένα και αυξάνεται. Διατηρώ πλατωνική σχέση με έναν υπερδραστήριο σεξουαλικά άντρα που με ποθεί τρελά. Μπήκα όμως σε ένα φαύλο κύκλο. Δε ξέρω αν είμαι ερωτευμένη με το νέο μου πλατωνικό εραστή ή ερωτευμένη με το πάθος του. Κάθε φορά λέω ότι θα ξεκόψω και κάθε φορά τον ξαναπαίρνω τηλέφωνο. Ο άντρας μου με βλέπει με πρόστυχα εσώρουχα και με προσφωνεί… καραμελίτσα. Εκείνος με βλέπει ντυμένη σα καλόγρια και μου λέει προστυχόλογα με μάτια που καίνε. Το δυστύχημα είναι ότι εγώ υποφέρω. Δε μπορώ να ξεφύγω από αυτή την ιδιόμορφη σχέση. Υποφέρω, αλλά νομίζω ότι στη πραγματικότητα αισθάνομαι ζωντανή με αυτό το συναίσθημα.

Μια άλλη φίλη μου είναι υπερδραστήρια στο σεξ. Έχει τρεις εραστές, δύο δονητές διαφορετικών ικανοτήτων και πάλι θέλει να κάνει σεξ συνέχεια. Υποφέρει από το πάθος της ερωτομανίας. Όταν επισκέφθηκε ειδικό, ρώτησε αμέσως χωρίς περιστροφές: Γιατρέ τι να κάνω; Υποφέρω. Θέλω σεξ συνέχεια. Και εκείνος της απάντησε: Κάντε κρύο ντους!
Το βράδυ στην απαραίτητη σύσκεψη της γυναικοπαρέας στο γνωστό μπαράκι γωνία Τσιμισκή, αναρωτηθήκαμε: Μήπως τελικά είχε δίκιο ο  ειδικός; Μήπως τελικά όσο κι αν μας ξενερώνει αυτή η σκέψη, το πάθος σε κάποιους ανθρώπους είναι απλώς μια ιδέα, η οποία περνάει σαν ίωση, αρκεί απλά να υποβάλουν τον εαυτό τους σε μια ψυχρολουσία που θα τους φέρει στα συγκαλά τους; Αυτή η ψυχρολουσία θα μπορούσε να είναι ένα παγωμένο ντους ή η συνειδητοποίηση επιτέλους, ότι αν είχαμε μια αυτόματη συμβίωση με το αντικείμενο του πάθους μας και εκείνο έβρεχε το καπάκι της τουαλέτας όπως ακριβώς έκανε και ο προηγούμενος δεσμός μας, τότε το πάθος θα γινότανε απλώς, ένα ακόμη άσβεστο λάθος! Και αναρωτηθήκαμε εν χορώ. Μήπως τελικά με ένα κρύο ντους απλώς γλυτώνεις χρόνο;


ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ.
Πολλές φορές, δεν είναι το πάθος αυτό που μας ταλαιπωρεί αλλά η εξάρτηση μας, από να εξαρτιόμαστε από το πάθος. Η ίδια η εξάρτηση σε παθιάζει περισσότερο από το ίδιο το άτομο. Όλες αυτές οι έμμονες ιδέες για ένα πρόσωπο που καταβάθως το ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στις ρεαλιστικές μας προσδοκίες αλλά στις φαντασιώσεις μας, μοιάζουν να είναι ωραιότερες από την ίδια τη σχέση. Οι ερωτομανείς σκέψεις που μας συντροφεύουν στο γραφείο, στη λαϊκή, μέσα στο σπίτι με τα παιδιά και τον βαριεστημένο σύζυγο, μπορεί να μην είναι τίποτε άλλο πέρα από το αναγκαίο μας όπιο, για να αντέξουμε τη καθημερινότητα. Και είναι τόσο ισχυρό αυτό το πάθος για το πάθος, που τελικά κάνει ανίσχυρο το πάθος και βλάκα τον παθιασμένο. Ένας παθιασμένος μπορεί να κάνει πάμπολες ανοησίες. Να βλάψει τον εαυτό του ή τον άλλο. Στα εγκλήματα πάθους για παράδειγμα,  ο εραστής δηλώνει: Θα σε σκοτώσω γιατί αν δε σε έχω εγώ, δε θα σε έχει κανείς. Πως πέφτουν στα αλήθεια «τα παντζούρια»; Πως μαυρίζει ο τόπος όταν το πάθος εκτρέπεται; Είναι δυνατόν να είναι τόσο άξιος αποκλειστικότητας ένας άνθρωπος, ώστε να του «αξίζει» να τον σκοτώσουμε προκειμένου να μην πάει με άλλον; Και εντέλει ποιος είναι ο πιο παθιασμένος αυτός που σκοτώνει ή το πτώμα; (Πριν οριζοντοποιηθεί!)

Στα είκοσι μου χρόνια, έκανα απόπειρα αυτοκτονίας για έναν άντρα μας λέει η Ελένη. Μετά από τέσσερα χρόνια έμαθα ότι και οι άλλες δυο γυναίκες που ήρθαν μετά από εμένα στη ζωή του, έκαναν κι εκείνες απόπειρα  αυτοκτονίας. Η μία εκ των δύο δε, είχε γίνει και αλκοολική. Όταν τα έμαθα όλα αυτά σοκαρίστηκα. Άρχισα να σκέφτομαι ότι υπήρχαν δύο εκδοχές σε αυτήν την υπόθεση. Ή τα είχαμε φτιάξει όλες με τον ιδανικό άντρα που ήταν αδύνατον να τον στερηθείς ή εκείνος ακολουθούσε κάποιες τακτικές που θυματοποιούσαν τις σχέσεις του. Επειδή το πρώτο ήξερα από πρώτο χέρι ότι δεν ίσχυε, κατέληξα στο δεύτερο. Κάποια στιγμή επιχείρησα να μιλήσω με τις άλλες δύο γυναίκες και συναντηθήκαμε σαν άτυπος σύλλογος. Με τη συζήτηση που προέκυψε καταλάβαμε ότι αυτός ο άνθρωπος μας χειριζόταν τέλεια, ανακαλύπτοντας τα ευαίσθητα σημεία μας και εκμεταλευόντας τα. Εγώ επειδή ήμουν ανταγωνιστική και ανασφαλής, άκουγα συνέχεια έντονες επικρίσεις για την εμφάνιση μου και γινόμουν μάρτυρας του φλερτ του με άλλες γυναίκες. Ταυτόχρονα, αδιαφορούσε για τις απόψεις μου, αλλά μου έδινε άφθονες και θεαματικές δόσεις σεξ. Στην άλλη κοπέλα, εκμεταλλεύτηκε την απουσία του πατέρα της που πέθανε νωρίς και προσπάθησε να τον αντικαταστήσει. Ήταν τόσο προστατευτικός μαζί της ώστε όχι μόνο της απαγόρευσε να δουλεύει για να μη κουράζεται αλλά την έπεισε ότι δε μπορεί να πληρώσει ούτε ένα λογαριασμό τηλεφώνου μόνη της. Το αποτέλεσμα ήταν, όταν χώρισαν να παθαίνει αγοραφοβία σε δημόσιους χώρους. Στη τρίτη κοπέλα, πρόσφερε παθιασμένες ερωτικές συνευρέσεις στα πιο απίθανα σημεία. Της άρεσε ιδιαίτερα να κάνει σεξ σε εξωτερικούς χώρους και αυτός ικανοποιούσε κάθε της φαντασίωση. Μας άφησε και τις τρεις ακριβώς στο σημείο που η σχέση μας δεν είχε κανένα λόγω να διαλυθεί. Μας εγκατέλειψε τότε που το πάθος μας κι η εμπιστοσύνη μας προς εκείνον ήταν αδιαπραγμάτευτη. Ήταν ένα άνθρωπος χωρίς φραγμούς αλλά κι εμείς, μπορεί  να ήμασταν τρεις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, όμως σε ένα σημείο, ήμασταν πανομοιότυπες. Είχαμε ισχυρά ψυχολογικά ελλείμματα και ίχνος αυτοπεποίθησης. Στο τέλος παραδεχθήκαμε μάλιστα ότι ενδόμυχα δεν επιθυμούσαμε την αυτοκτονία μας, αλλά έναν τρόπο να τον γυρίσουμε πίσω και μέσα μας ευχόμασταν να αποτύχουμε. Ευτυχώς για εμάς αυτή η ευχή εισακούστηκε!.


ΤΟ ΥΓΙΕΣ ΠΑΘΟΣ.
Το υγιές πάθος,όταν βρίσκεται στην έξαρση του, ξέρει πολύ καλά ότι η σχέση από παθιασμένη ροκιά θα γίνει μετά από ένα ή δύο χρόνια το πολύ, ένα υπέροχο αργεντίνικο ταγκό μέχρι να καταλήξει σε ένα θεσπέσιο βαλς αγαπητικών συναισθημάτων . Στο ψυχρό πάθος του παρτάκια, ή του εθισμένου, το σώμα αυτού που επιθυμούμε λειτουργεί στο μυαλό μας σαν εικόνα. Δεν χαρακτηρίζεται από συναισθήματα, δεν έχει οδύνες  δεν αρρωσταίνει ή τουλάχιστον μας είναι αδιάφορες όλες αυτές οι τρωτές διαστάσεις. Το μόνο που μας ενδιαφέρει όμως, είναι εκείνος ή εκείνη όχι μόνο να κυριαρχεί επάνω μας, αλλά να κυριαρχούμε και εμείς σ’ αυτόν σαν μια επικείμενη απειλή, από την οποία δε θα μπορέσει να απαλαγεί ποτέ στη ζωή του. Στο πάθος που προετοιμάζεται να γίνει αγάπη, ο πόνος του άλλου σου ανήκει. Τον έχεις κατακτήσει μαζί με το σεβασμό και την εκτίμηση του. Δεν είσαι 24 ώρες το 24ωρο το σώμα που θα πάρει την πιο εξτριμ ερωτική στάση για να τον κατακτήσει. Και μετά την ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης, δεν αισθάνεσαι άδειος αλλά πολλαπλασιασμένος από αγάπη. Ρωτάτε αν υπάρχει τέτοιο ιδανικό κοκτέιλ έρωτα και πάθους; Δε ξέρω. Κάτι σχετικό έχω δει στο σινεμά αλλά δε θυμάμαι ούτε τον τίτλο της ταινίας. Καλές οι αγάπες της ψυχής, αλλά και ένα κορμί που σπαράσσεται από το πάθος έχει τελικά τη δική του γοητεία. Αρκεί βέβαια να μη βρεθεί σε οριζόντια θέση, προσφορά στην επιστήμη της νεκροψίας.!


Ψυχολόγος.
Στέργιος Κομνηνός Κουτσομήτρος.
Διευθυντής Ιατρικού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής

Στις πιο πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι δημιουργούν, συναισθήματα ερωτικού τύπου που θεωρούν ότι είναι γνήσια ερωτικά. Στη πραγματικότητα όμως πρόκειται για μετάθεση φόβων, εκλογίκευσης ενοχών, εκτόνωση εσωτερικών συγκρούσεων ή παρορμήσεων , ικανοποίηση επιθυμιών τρίτων και τέλος ασυνείδητων προσωπικών επιθυμιών, οι οποίες όμως, στην πραγματικότητα δεν είναι ερωτικές και αφορούν, άλλα θέματα προσωπικότητας. Όπως η έλλειψη αυτοεκτίμησης, η ανάγκη μας να κυριαρχήσουμε στον άλλον, ή να μας αποδεχτούν με τον τρόπο που εμείς φαντασιωνόμαστε. Τελικά γίνεται συχνό φαινόμενο, οι άνθρωποι να εμπλέκονται σε ερωτικές περιπέτειες που τελικά αποδεικνύονται ακραίες, ακριβώς επειδή  είναι παθιασμένοι με την ιδέα του πάθους. Μέσα τους το μεταφράζουν σε έρωτα και για να επιχειρηματολογήσουν απέναντι στον εαυτό τους, οδηγούνται σε ακραίες βιωματικές καταστάσεις, έτσι ώστε να επιβεβαιώσουν την δήθεν αλήθεια τους. Η κατάληξη είναι πάντα αρνητική, συχνότατα ιδιαίτερα τραυματική και δυστυχώς μερικές φορές και τραγική. ( εγκλήματα πάθους ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες- αμβλώσεις, δικαστικές αντιπαραθέσεις, διαπόμπευση του εαυτού τους και των άλλων). Ο ναρκισσισμός συχνά ευθύνεται για μια τέτοια «μέθεξη» επινοημένου πάθους. Ο νάρκισσος είναι συνήθως αυτός που προβάλει πάνω στον  ερωτικό του παρτενερ όλες του τις ανάγκες του για πάθος.. Χειραγωγεί τα αισθήματα και τις καταστάσεις προκειμένου να ζήσει αυτό το ακραίο που τόσο αποζητά. Συνεπώς ο άλλος μετατρέπεται σε χρηστικό αντικείμενο και ο έρωτας τελικά γίνεται μια διαδικασία εκμετάλλευσης. Πολλές τέτοιες σχέσεις φτάνουν στις μέρες μας μέχρι τα δελτία ειδήσεων και αναμεταδίδονται με σαρκοβόρο τρόπο, άκομψα και επίσης βίαια και ακραία, όπως ακραία βιώθηκαν.
Πολύ συχνά η ανάγκη για πάθος, δημιουργείται στο περιβάλλον των παντρεμένων ακριβώς τη στιγμή που εισβάλει στη ζωή τους το καινούργιο μέλος, δηλαδή το παιδί. Η γυναίκα συνήθως, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και οι άντρες, μεταβιβάζουν το ερωτικό τους πάθος, στη σχέση τους με το μωρό. Πολύ πιο συχνά βέβαια, αυτό το φαινόμενο, συναντάται στις μητέρες, από την συνήθη παγίδευση που υφίστανται για λόγους ανάγκης η και κοινωνικούς. Όταν πια το αντιλαμβάνονται, είναι ήδη αργά. Ένας από τους δύο θα αναζητήσει το πάθος έξω από τη σχέση, η οποία κατά τεκμήριο, οδηγεί ευκολότερα στην ερωτικότητα ενώ οι οικογενειακοί δεσμοί απαιτούν βαθύτερες και ουσιαστικότερες επικοινωνίες, άρα περισσότερη δουλειά και προσπάθεια.



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More