Οταν τα παιδιά δεν κοιμούνται.

Έχω πρόβλημα με τον ύπνο των παιδιών μου. Κουράζονται πολύ όλη τη μέρα αλλά δεν έχουν ιδιαίτερη διάθεση για ύπνο. Τώρα τελευταία προβληματίζομαι μήπως φταίει το γεγονός ότι το μεσημέρι που εγώ είμαι στη δουλειά, εκείνα δε κοιμούνται καθώς είναι στο σπίτι της γιαγιάς και καταφέρνουν να τη κουμαντάρουν καλύτερα απ’ ότι εκείνη αυτά. Ποια τακτική πρέπει να ακολουθήσω;

Σοφία Σ. Θεσσαλονίκη.

Ο ύπνος λέει ο λαός θρέφει τα μωρά. Κι όχι άδικα, αφού εξ αιτίας του τα παιδιά, ψηλώνουν γρηγορότερα και συντηρούν ήρεμο το νευρικό τους σύστημα. . Από τη στιγμή βέβαια που το μωρό εμφανιστεί στο σπίτι οι γονείς σαστίζουν. Οι άγρυπνες νύχτες αποτελούν άγραφη συνθήκη και εξαντλούν τους μεγάλους. Με τον καιρό ελπίζουν ότι το παιδί τους θα «στρώσει». Όταν όμως αυτό δε γίνεται, αδυνατούν να καταλάβουν ότι αυτοί συνετέλεσαν σ’ αυτό το αποτέλεσμα. Δεν είναι λίγοι οι γονείς που αφήνουν την επιμέλεια των παιδιών τους πότε στη μια τη γιαγιά και πότε στην άλλη Μ’ αυτό τον τρόπο, εξαναγκάζουν το παιδί τους να προσαρμοστεί σε διαφορετικές συνήθειες και ωράρια. Ένα ακόμη σοβαρό λάθος που πράττουν, είναι ότι κρατούν το παιδί στη κρεβατοκάμαρά τους, πέρα από το αρχικό στάδιο του θηλασμού. Επιπλέον, παίρνουν τα παιδιά τους για ξενύχτι σε βραδινές εξόδους, σε φιλικά σπίτια, σε εστιατόρια και ταβέρνες. Όλα αυτά όμως αποσυντονίζουν και μπλοκάρουν το νευρικό σύστημα του παιδιού. Το κάνουν ευερέθιστο, δύσκολο στον ύπνο και απείθαρχο.

 Ποιοι είναι λοιπόν  οι απαράβατοι κανόνες που πρέπει να θεσπίσετε στο σπίτι σας ώστε η διαδικασία της προετοιμασίας για τον ύπνο να γίνει παιχνιδάκι; Πρώτα απ’ όλα μια σταθερή και απαράβατη ρουτίνα που θα παρέχει μια ασφαλή καθημερινότητα στους μικρούς μπόμπιρες. Όπως έχουμε τονίσει άλλωστε πολλές φορές τα παιδιά, σε αντίθεση με μας, λατρεύουν τις επαναλήψεις. Γάλα, πλύσιμο δοντιών,  ακόμη κι ένα γρήγορο ντους, όταν βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη,

προετοιμάζουν ομαλά τα παιδιά στο πρώτο στάδιο πριν τη ξεκούραση.  Όπως συστήνει και η ψυχολόγος Γεωργία Μαμάση, «το παιδί χρειάζεται ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου που απαιτεί επιμονή και υπομονή μέχρι να εμπεδωθεί. Απαιτείται συγκεκριμένο περιβάλλον, κατά προτίμηση εκείνο που προσφέρει ο χώρος  του παιδικού δωματίου κι ουδόλως αυτό της κρεβατοκάμαρας που θεωρείται επιβλαβές, όχι μόνο για την ηρεμία του παιδιού αλλά και για τη διατήρηση μιας υγιούς συζυγικής σχέσης.» Δε βλάπτει ο γονιός να κάνει λίγη παρέα στο μισοκοιμισμένο του μπόμπιρα, διαβάζοντας του μια παιδική ιστορία ή ένα παραμύθι που θα το χαλαρώσει. Αργότερα όμως πρέπει να αποχωρήσει από το δωμάτιο του παιδιού με σταθερότητα χωρίς να υποχωρεί στις απαιτήσεις του για παρέα.. Όταν το μικρό επιμένει για νυχτερινή συντροφιά, οι γονείς ωφέλιμο είναι, να εναλλάσσονται διαδοχικά και να παραμένουν μαζί του μέχρι να ησυχάσει προσφέροντας του την ασφάλεια την οποία χρειάζεται αποτρέποντας το όμως παράλληλα από την αποκλειστικότητα την οποία διεκδικεί έμμεσα.  Δε χρειάζεται ο γονιός να δικαιολογείται στο παιδί. Από την άλλη το μικρό παιδί, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν επιτρέπεται να κοιμάται την ίδια ώρα με τους μεγάλους. Καλό θα είναι βέβαια, να μην αισθανθεί ότι οι γονείς του θέλουν να το ξεφορτωθούν. «Πρέπει να νιώσει ότι το στέλνουμε για ύπνο για να είναι την επόμενη ημέρα ξεκούραστο και δυνατό ώστε να ανταποκριθεί στα παιχνίδια και τις υποχρεώσεις του» Επιπλέον, πρέπει να καταλάβει ότι δε χάνει το πάρτι αν πάει να κοιμηθεί γιατί όπως και να χει το τι θα κάνουν οι γονείς του την ώρα του δικού του ύπνου δε το αφορά. Είναι δουλειά των μεγάλων. Πρόγραμμα, υπομονή, επιμονή σταθερότητα και συζήτηση λοιπόν είναι οι λέξεις κλειδιά για αρμονικές και ήρεμες νύχτες.