Νέα Υόρκη
Οι παιδίατροι γράφουν περισσότερες από 10 εκατομμύρια (μη αναγκαίες) συνταγές αντιβιοτικών, για παθήσεις όπως το κρυολόγημα και το άσθμα, ετησίως, σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
Οι προαναφερόμενες παθήσεις καθώς και άλλες που δεν προκαλούνται από μικρόβια, δεν ανταποκρίνονται στα αντιβιοτικά. Αλλά η συχνή χρήση των τελευταίων έχει ως συνέπεια την ανάπτυξη φαρμακευτικής αντοχής, με αποτέλεσμα τα αντιβιοτικά να μην είναι λειτουργικά, όταν είναι πραγματικά αναγκαία για τον οργανισμό.
Στην έρευνα του Πανεπιστημίου της Γιούτα εξετάστηκαν αντιπροσωπευτικά δείγματα σχεδόν 65.000 εξω-νοσοκομειακών επισκέψεων από παιδιατρικούς ασθενείς (κάτω των 18 ετών), το διάστημα 2006-2008. Με την χρήση ιατρικών κωδικών, οι επιστήμονες καθόρισαν τον τύπο της διάγνωσης, καθώς και τα φάρμακα που χορηγήθηκαν στους ασθενείς.
Συνολικά, οι παιδίατροι είχαν χορηγήσει ένα αντιβιοτικό στη μία από τις πέντε επισκέψεις. Οι περισσότερες συνταγές είχαν δοθεί σε παιδιά με αναπνευστικές ενοχλήσεις, περιλαμβανομένης της πνευμονίας και των λοιμώξεων της ρινικής κοιλότητας.
Ορισμένες από τις ενοχλήσεις αυτές προκαλούνται από βακτήρια και τα αντιβιοτικά είναι αναγκαία. Αλλά σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των ιατρικών συνταγών για αντιβιοτικά αφορούσαν παιδιά με αναπνευστικές παθήσεις που πιθανόν ή σίγουρα δεν απαιτούσαν αντιβιοτική θεραπεία, όπως η βρογχίτιδα, το κρυολόγημα, το άσθμα και οι αλλεργίες.
Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερα από 10 εκατομμύρια συνταγές αντιβιοτικών ετησίως, κάτι που δεν είναι σίγουρα καλό, και οπωσδήποτε κάνουν κακό στον οργανισμό, ξεκαθαρίζει ο Δρ Ανταμ Χιρς που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας.
Τα μισά από τα αντιβιοτικά που χορηγήθηκαν ήταν φάρμακα ευρέως φάσματος, δηλαδή κάλυπταν μια μεγάλη ομάδα βακτηρίων. Όμως αυτά «σκοτώνουν» περισσότερα καλά βακτήρια του οργανισμού και θέτουν τα παιδιά σε κίνδυνο νέας λοίμωξης από βακτήρια με ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.
Στα ευρέως φάσματος αντιβιοτικά περιλαμβάνονται οι μακρολίδες, και συγκεκριμένοι τύποι κεφαλοσπορινών και πενικιλίνες.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι η εξάλειψη των μη επιβλαβών βακτηρίων του γαστρεντερικού συστήματος έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί άσθμα και παχυσαρκία.
«Γενικά τα αντιβιοτικά είναι ωφέλιμα για την υγεία, αλλά επειδή δεν έχουν εξειδικευμένη δράση, σκοτώνουν τα πάντα στον οργανισμό. Εξαφανίζονται λοιπόν τα καλά βακτήρια του οργανισμού, προκαλούμε περισσότερα προβλήματα υγείας, απ’ αυτά που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε. Μάλιστα, ακόμη κι αν το αντιβιοτικό συνταγογραφηθεί για μικρό χρονικό διάστημα (μερικές ημέρες) σε μεγάλες ομάδες παιδιών χωρίς να υπάρχει ανάγκη, δημιουργείται κίνδυνος νέας λοίμωξης ανθεκτικής στα αντιβιοτικά, επικίνδυνη πρώτα για τα παιδιά και κατ’ επέκταση για την κοινωνία», τονίζει ο ερευνητής.
Ο Δρ Χιρς εξηγεί ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι γιατροί συνταγογραφούν αντιβιοτικά, ενώ γνωρίζουν ότι μπορεί να μην είναι αναγκαία. «Ένας λόγος κατάχρησης είναι επειδή η διάγνωση συχνά δεν είναι ξεκάθαρη, ειδικά στις λοιμώξεις των αυτιών. Η απόφαση είναι η χορήγηση αντιβιοτικού, για παν ενδεχόμενο».
Ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι προτιμότερη η παρακολούθηση και η επανεξέταση του ασθενή μετά από μερικές ημέρες, ώστε να αποφεύγεται η άσκοπη χορήγηση αντιβιοτικών.
Ο Δρ Αντιτία Γκαουρ που έχει μελετήσει τη συνταγογράφηση αντιβιοτικών στο Ερευνητικό Νοσοκομείο Παίδων «St.Jude» του Μέμφις συμβουλεύει τους γονείς να ρωτούν τον παιδίατρο γιατί χορηγεί στο παιδί τους αντιβιοτικό, αλλά και γενικά οποιοδήποτε φάρμακο. «Οι γονείς θα πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο στην απόφαση για την ιατρική αντιμετώπιση της υγείας του παιδιού τους. Και φυσικά δεν θα πρέπει να θεωρούν αναμενόμενη την συνταγογράφηση ενός αντιβιοτικού κάθε φορά που το παιδί τους αρρωσταίνει», υπογραμμίζει ο Δρ Γκαουρ.
Οι προαναφερόμενες παθήσεις καθώς και άλλες που δεν προκαλούνται από μικρόβια, δεν ανταποκρίνονται στα αντιβιοτικά. Αλλά η συχνή χρήση των τελευταίων έχει ως συνέπεια την ανάπτυξη φαρμακευτικής αντοχής, με αποτέλεσμα τα αντιβιοτικά να μην είναι λειτουργικά, όταν είναι πραγματικά αναγκαία για τον οργανισμό.
Στην έρευνα του Πανεπιστημίου της Γιούτα εξετάστηκαν αντιπροσωπευτικά δείγματα σχεδόν 65.000 εξω-νοσοκομειακών επισκέψεων από παιδιατρικούς ασθενείς (κάτω των 18 ετών), το διάστημα 2006-2008. Με την χρήση ιατρικών κωδικών, οι επιστήμονες καθόρισαν τον τύπο της διάγνωσης, καθώς και τα φάρμακα που χορηγήθηκαν στους ασθενείς.
Συνολικά, οι παιδίατροι είχαν χορηγήσει ένα αντιβιοτικό στη μία από τις πέντε επισκέψεις. Οι περισσότερες συνταγές είχαν δοθεί σε παιδιά με αναπνευστικές ενοχλήσεις, περιλαμβανομένης της πνευμονίας και των λοιμώξεων της ρινικής κοιλότητας.
Ορισμένες από τις ενοχλήσεις αυτές προκαλούνται από βακτήρια και τα αντιβιοτικά είναι αναγκαία. Αλλά σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των ιατρικών συνταγών για αντιβιοτικά αφορούσαν παιδιά με αναπνευστικές παθήσεις που πιθανόν ή σίγουρα δεν απαιτούσαν αντιβιοτική θεραπεία, όπως η βρογχίτιδα, το κρυολόγημα, το άσθμα και οι αλλεργίες.
Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερα από 10 εκατομμύρια συνταγές αντιβιοτικών ετησίως, κάτι που δεν είναι σίγουρα καλό, και οπωσδήποτε κάνουν κακό στον οργανισμό, ξεκαθαρίζει ο Δρ Ανταμ Χιρς που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας.
Τα μισά από τα αντιβιοτικά που χορηγήθηκαν ήταν φάρμακα ευρέως φάσματος, δηλαδή κάλυπταν μια μεγάλη ομάδα βακτηρίων. Όμως αυτά «σκοτώνουν» περισσότερα καλά βακτήρια του οργανισμού και θέτουν τα παιδιά σε κίνδυνο νέας λοίμωξης από βακτήρια με ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.
Στα ευρέως φάσματος αντιβιοτικά περιλαμβάνονται οι μακρολίδες, και συγκεκριμένοι τύποι κεφαλοσπορινών και πενικιλίνες.
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι η εξάλειψη των μη επιβλαβών βακτηρίων του γαστρεντερικού συστήματος έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί άσθμα και παχυσαρκία.
«Γενικά τα αντιβιοτικά είναι ωφέλιμα για την υγεία, αλλά επειδή δεν έχουν εξειδικευμένη δράση, σκοτώνουν τα πάντα στον οργανισμό. Εξαφανίζονται λοιπόν τα καλά βακτήρια του οργανισμού, προκαλούμε περισσότερα προβλήματα υγείας, απ’ αυτά που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε. Μάλιστα, ακόμη κι αν το αντιβιοτικό συνταγογραφηθεί για μικρό χρονικό διάστημα (μερικές ημέρες) σε μεγάλες ομάδες παιδιών χωρίς να υπάρχει ανάγκη, δημιουργείται κίνδυνος νέας λοίμωξης ανθεκτικής στα αντιβιοτικά, επικίνδυνη πρώτα για τα παιδιά και κατ’ επέκταση για την κοινωνία», τονίζει ο ερευνητής.
Ο Δρ Χιρς εξηγεί ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι γιατροί συνταγογραφούν αντιβιοτικά, ενώ γνωρίζουν ότι μπορεί να μην είναι αναγκαία. «Ένας λόγος κατάχρησης είναι επειδή η διάγνωση συχνά δεν είναι ξεκάθαρη, ειδικά στις λοιμώξεις των αυτιών. Η απόφαση είναι η χορήγηση αντιβιοτικού, για παν ενδεχόμενο».
Ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι προτιμότερη η παρακολούθηση και η επανεξέταση του ασθενή μετά από μερικές ημέρες, ώστε να αποφεύγεται η άσκοπη χορήγηση αντιβιοτικών.
Ο Δρ Αντιτία Γκαουρ που έχει μελετήσει τη συνταγογράφηση αντιβιοτικών στο Ερευνητικό Νοσοκομείο Παίδων «St.Jude» του Μέμφις συμβουλεύει τους γονείς να ρωτούν τον παιδίατρο γιατί χορηγεί στο παιδί τους αντιβιοτικό, αλλά και γενικά οποιοδήποτε φάρμακο. «Οι γονείς θα πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο στην απόφαση για την ιατρική αντιμετώπιση της υγείας του παιδιού τους. Και φυσικά δεν θα πρέπει να θεωρούν αναμενόμενη την συνταγογράφηση ενός αντιβιοτικού κάθε φορά που το παιδί τους αρρωσταίνει», υπογραμμίζει ο Δρ Γκαουρ.
health.in.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου