Αλλεργικά εμβόλια, τροφές, ψυχολογία της αλλεργίας.

Αλλεργικά εμβόλια, τροφές, ψυχολογία της αλλεργίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις που τα φάρμακα δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της αλλεργίας, (αναρωτηθήκατε ποτέ αν ο παιδίατρος σας δίνει τις σωστές και επαρκείς πληροφορίες για την ακριβή δοσολογία φαρμάκου και τη ποιότητα που έχει ανάγκη το παιδί σας;) πολλοί καταφεύγουν στη χρήση εμβολίων τα οποία χορηγούνται για μακρύ χρονικό διάστημα -από τρία έως και πέντε χρόνια είτε με ενέιμη μορφή και τελευταία υπογλώσσια χορήγηση- Αντίθετα από ότι πιστεύεται από το πολύ κόσμο τα εμβόλια, δεν εξαφανίζουν οριστικά το πρόβλημα, απλώς ελαττώνουν ή σταματούν τα συμπτώματα. Τα συμπτώματα όμως αποτελούν και μια ανάγκη του οργανισμού να εκφραστεί. Η αλήθεια είναι ότι κανείς και ποτέ δε θεραπεύτηκε από τα εμβόλια. Από κάποιους μάλιστα θεωρείται ότι στηρίζουν πλέον ένα ολόκληρο σύστημα που τα βλέπει σαν επιχείρηση και εκμεταλεύται την αγωνία των ευαίσθητων γονιών. Επιπλέον απαγορεύεται η χορήγηση τέτοιων φαρμακευτικών παρασκευασμάτων σε παιδιά μικρότερης ηλικίας των πέντε ετών.  Όταν ένα παιδί είναι αλλεργικό σε ένα αλεργιογόνο φορέα μόνο, (π.χ. στο γρασίδι ή στη σκόνη) η χορήγηση τους από μη αλεργιολόγους ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή του αλλεργικού ατόμου. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε και η Βρετανική Ιατρική Εταιρεία δε τα συνιστά σε καμία ενέσιμη μορφή. Τα αλλεργικά εμβόλια -λάθος κατά τους γιατρούς-υπόσχονται πολλά, κάνουν ελάχιστα,  είναι ακριβά και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Άλλωστε όλες οι σοβαρές επιστημονικές μελέτες μέχρι σήμερα  δείχνουν ότι μπορούν να τροποποιήσουν την ανοσία, πράγμα που μπορεί να βάλει γονείς και παιδιά σε καινούργιους μπελάδες. Παρ’ όλα αυτά οι έρευνες της επιστημονικής κοινότητας δε σταματούν σ’ αυτό το σημείο. Αναζητείται  ακόμη το μοναδικό εκείνο εμβόλιο, που θα είναι αποτελεσματικό και ακίνδυνο.

Μπορεί ένας γονιός να καταλάβει αν μια τροφή επηρεάζει το παιδί του;

Παρ’ όλο που τις περισσότερες φορές ο ένοχος μιας αλλεργίας δεν είναι η τροφή όπως πολλοί γονείς πιστεύουν, αλλά οι ιώσεις και τα φάρμακα, εντούτοις ένας γονιός είναι εύκολο να καταλάβει αν μια τροφή επηρέασε τη δερματική κατάσταση του παιδιού του. Η μεγάλη ταλαιπωρία σ’ αυτή τη περίπτωση είναι η κνίδωση και εκδηλώνεται  μέσα σε τριάντα έως και εξήντα λεπτά μετά τη λήψη της τροφής. Τα συμπτώματα αυτά βέβαια μη τα αναζητάτε στον εικοσπιπεντάχρονο γιό της οικογένειας που μόλις απολύθηκε από φαντάρος (καθυστερημένα λόγω σπουδών) μόνο και μόνο επειδή ακόμη εσείς τον προσφωνείτε με το πολύ τρυφερό υποκοριστικό «παιδάκι μου» αλλά στο στερνοπούλι σας που είναι μικρό και δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τα δεκατέσσερα του χρόνια. Πάνω από αυτό το χρονικό όριο ισχύουν διαφορετικά συμπτώματα σε διαφορετικές συνθήκες.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΑ.

Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να σταθεί ως αιτία της εκδήλωσης μιας αλλεργίας η κακή ψυχολογία ενός παιδιού. Μπορεί όμως το στρες να επιβαρύνει τη κατάσταση ή να την αναδείξει σε μεγαλύτερο πρόβλημα. Ειδικά το αλλεργικό βρογχικό άσθμα, μπορεί να επιδεινωθεί κάτω από κατάσταση άγχους. Έχει όμως παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που πάσχουν από τη συγκεκριμένη νόσο βρίσκουν κι έναν τρόπο να ασκούν ψυχολογική πίεση στους γονείς τους. Π.χ. ο βήχας ή η μια κρίση δύσπνοιας είναι ένας καλός λόγος για να μη πάει η μαμά στη δουλειά. Οι γιατροί στα γραφεία τους βλέπουν αυτά τα περιστατικά συνέχεια. Το παιδί να βήχει υποκριτικά και η μαμά να δίνει όλη της τη προσοχή σε εκείνο!

Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ.

Η αλόγιστη χρήση ενός αντιβιοτικού ή η κακή εκτίμηση της κατάστασης ενός αλλεργικού παιδιού μπορούν να βάλουν γονείς και παιδιά σε μεγάλες περιπέτειες. Είναι πολύ σημαντικό ο παιδίατρος να είναι ειδικευμένος στη περίπτωση του μικρού σας, για να νιώθετε και εσείς οι ίδιοι ασφαλείς μια και πολλές φορές οι αλλεργίες, χαρακτηρίζονται από εντυπωσιακά συμπτώματα που έχουν τη δύναμη να σας μεταβάλλουν από ψύχραιμη και ισορροπημένη μάνα, σε πανικοβλημένη και αγανακτισμένη. Συνήθως άδικα μιας και οι αλλεργίες στο μεγαλύτερο τους βαθμό αν δεν θεραπευτούν, τουλάχιστον αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά προσφέροντας στο άτομο που τις έχει, μια φυσιολογική και σίγουρα ισορροπημένη ζωή. Αυτό όμως που επιβάλλεται είναι η καλή σχέση παιδιάτρου και γονιού. Προέχει ακόμη, να υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης ώστε να κοιμάστε ήσυχη ότι προσφέρεται για το μικρούλη σας το καλύτερο δυνατό.