Οι δυσκολίες των πρωτοετών φοιτητών

---

Οι δυσκολίες των πρωτοετών φοιτητών by anisixos

Διαβασα προσφατα ενα ωραιο αρθρο στην εφημεριδα Απογευματινη
και θυμηθηκα πως ηταν τοτε που ημουν πρωτοετης φοιτητης στην Αθηνα
και το κυριοτερα καταλαβα γιατι αισθανομουν ετσι
και πως τελικα δεν ειμαι ο μονος.
Καταλαβα ακομα γιατι τελικα παρατησα το πανεπιστημιο.
Το αρθρο αυτο της Βενης Παπαδημητριου με εκφραζει απολυτα.

Ο τιτλος του αρθρου ειναι :
Ακροβατουν αναμεσα στις <<φωνες>>
της παραμελημενης εφηβειας και...της επιτυχιας

Αντιγραφω καποια αποσπασματα:

Ακροβατουν αναμεσα στις "φωνες" της παραμελημενης εφηβειας,
της αναζητησης του "εγω", της ταυτοτητας τους και...
της επιτυχιας στο Πανεπιστημιο.
Κουρασμενοι απο το διαβασμα και την προσπαθεια
των δυο τελευταιων χρονων στο Λυκειο, για να φθασουν
στην πορτα του Πανεπιστημιου, βρισκονται ξαφνικα μακρια
απο την οικογενεια τους, τους φιλους τους, σε ενα ξενο μερος,
και αν προκειται για την Αθηνα...αισθανονται οτι βρισκονται στο χαος.
Ενα χαος που τους οδηγει στην απομονωση, τη μοναξια, την αναβλητικοτητα...

Καπως ετσι ειναι το προφιλ του πρωτοετους φοιτητη του Πανεπιστημιου.
Ενα παιδι που ειναι ετοιμο να κανει ενα βημα μπρος,
ωστε να φτασει στην ενηλικιωση, ομως...την εφηβεια,
την οποια στριμωξε βαθια μεσα του, αυτη που δεν εζησε
λογω του αγχους για επιτυχια στη σχολη, ζηταει να τη ζησει...

Μπερδεμενοι, χαμενοι στα τεραστια κτιρια των πανεπιστημιων,
οι πρωτοετοις φοιτητες προσπαθουν να ισορροπησουν με τον εαυτο τους.
Εχουν αναγκη απο στηριγματα...Αναζητουν και προσπαθουν να βρουν φιλους,
να σταθουν στα ποδια τους ψυχολογικα και να παρουν τη ζωη στα χερια τους...

Μην ξεχναμε οτι ο πρωτοετης ειναι και πολυ κουρασμενος
απο τις Πανελληνιες.Ειναι ενα παιδι που τα δυο τελευταια χρονια της ζωης του
τα περασε με πολλη μελετη, ακριβως για να μπορεσει να πετυχει στη Σχολη.
Ξαφνικα, ερχεται σε επαφη με ενα αδομητο ακαδημαικο περιβαλλον,
που του λεει "πρεπει να εισαι υπευθυνος για τη ζωη σου,
υπευθυνος για τη Σχολη σου, αν θα παρακολουθησεις ή οχι",
αλλα απο την αλλη δεν συνεπαγεται οτι μπορει
να οργανωσει και το χρονο του.
Παρα πολλα παιδια ειναι ανετοιμα για κατι τετοιο και...
χανονται, οπως λεμε.
Χανονται μεσα σ' αυτο το συστημα.
Καποιοι φοιτητες εχουν δυσκολιες προσαρμογης
σε αυτο το νεο ακαδημαικο περιβαλλον...

Οι σχολες ειναι μακρια η μια απο την αλλη, κτιριακα,
αρα τα παιδια απο τη μικρη επαρχιακη πολη στην οποια βρισκονταν
με τους φιλους τους ξαφνικα βρισκονται απομονωμενα.
Θα πρεπει να οργανωσουν μια συναντηση και πιθανον αυτο
ειναι μια δυσκολια απο μονη της.
Αντιμετωπιζουν προβλημα επαφης,
και ως προς το να βρεθουν με φιλους
και ως προς το να κανουν νεες γνωριμιες...

Στο Πανεπιστημιο, λογω του συστηματος,
δεν υπαρχει εγκαταλειψη με την εννοια οτι "διαγραφομαι",
αλλα υφισταται η εννοια της αναβλητικοτητας,
δηλαδη δεν ερχονται στη Σχολη.Αυτο ειναι και μια παγιδα.
Οι φοιτητες αντιμετωπιζουν δυσκολιες μοναξιας, απομονωσης,
προσαρμογης.Αυτες οι δυσκολιες κανουν τον πρωτοετη
να μην ερχεται στη Σχολη.
Οσο δεν ερχεται τοσο δεν εξοικοιωνεται με τη Σχολη,
τοσο δεν γνωριζει συμφοιτητες,
τοσο δεν προσαρμοζεται στο νεο περιβαλλον.
Κι οσο δεν προσαρμοζεται, τοσο απομακρυνεται.
Ειναι φαυλος κυκλος, καθως οταν απομακρυνθει,
μετα ειναι πολυ δυσκολο μετα να ερθει σε επαφη
με το αντικειμενο των σπουδων του και να "κατεβει",
οπως λεμε, στην εξεταστικη, να δωσει μαθηματα.

Συνεπως, ερχεται η πρωτη εξεταστικη,
δεν δινει μαθηματα, απογοητευεται ακομη περισσοτερο
απο αυτο το περιβαλλον και απομακρυνεται πιο πολυ.
Αυτος ειναι ο φαυλος κυκλος της αναβλητικοτητας.
Αργοτερα θα χρειαστει πολυ μεγαλυτερη προσπαθεια να προσαρμοστει,
ενω εχει χασει τη "φουρνια" του, το ετος του,
και εκει ειναι η μεγαλυτερη δυσκολια".

ΠΗΓΗ

Το "σχολειο" δεν ειναι μονο
το Δημοτικο ,το Γυμνασιο η το Λυκειο .
Καποιοι απο μας υπηρξαν πρωτοετεις,
καποιων απο μας τα παιδια ειναι πρωτοετεις
η θα γινουν πρωτοετεις...
..οπως και καποιοι απο εμας .
Αξιζει η αναγνωση του γιατι
ολο και καποιος πρωτοετης
θα βρισκεται γυρω μας .
Και μπορει να θελει την βοηθεια μας

__________________
http://www.remaliaclub.gr/forum/showthread.php?t=7487