15 ερωτήσεις - απαντήσεις για την Ομοιοπαθητική

Μερικές φορές κάποια από τα συνηθισμένα φάρμακα, ιδίως τα αντιβιοτικά και η κορτιζόνη, μπορούν να αναστείλουν την ομοιοπαθητική θεραπεία

Αραιωμένες δραστικές ουσίες από φυτά, ορυκτά άλατα και ζωικές ουσίες περιέχουν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα

Τι είναι η "κλασική" Ομοιοπαθητική και σε τι διαφέρει από τη "μοντέρνα" Ομοιοπαθητική;
H "κλασική" Ομοιοπαθητική είναι ο τύπος της Ομοιοπαθητικής που διδάχτηκε από τον ιδρυτή της, Σάμουελ Κρίστιαν Χάνεμαν. Ο δρ Χάνεμαν υποστήριζε ότι σε μια δεδομένη στιγμή ένα μόνο ομοιοπαθητικό φάρμακο έπρεπε να χορηγείται στον ασθενή και ήταν αυτό που είχε τη μεγαλύτερη ομοιότητα με τα συμπτώματα της νόσου. H διαδικασία για την ανακάλυψη του σωστού ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι ιδιαίτερα επίπονη και απαιτεί μεγάλη έρευνα από τον θεράποντα γιατρό, αλλά τα θεραπευτικά αποτελέσματα μπορούν να είναι πολύ ικανοποιητικά.
Στην περίπτωση που αυτό το μοναδικό κατάλληλο για τον ασθενή φάρμακο δεν βρεθεί, τότε δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα ή παρατηρείται μόνο μια πολύ μικρή βελτίωση της κατάστασής του. Σε αυτή την περίπτωση, αρκετοί ομοιοπαθητικοί γιατροί που δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν το κατάλληλο φάρμακο που πρέπει να χορηγήσουν ή δεν έχουν τον χρόνο να πάρουν ένα λεπτομερές ιστορικό, να το μελετήσουν και να κάνουν την ανάλογη έρευνα, μπορεί να χορηγούν πολλά διαφορετικά φάρμακα συγχρόνως, με την ελπίδα ότι το κατάλληλο θα συμπεριλαμβάνεται μέσα σ' αυτά. Αυτή είναι η μη κλασική μορφή Ομοιοπαθητικής.
Τι είναι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από φυτά, ορυκτά άλατα και ζωικές ουσίες με μια διαδικασία διαδοχικών αραιώσεων και δονήσεων του αρχικού διαλύματος της συγκεκριμένης ουσίας. Τα χαρακτηριστικά των φαρμάκων έχουν πλήρως περιγραφεί και ελεγχθεί μέσα από προσεκτικές αποδείξεις πάνω σε ανθρώπους. Η παρασκευή και η κυκλοφορία τους είναι επίσημα κατοχυρωμένες από την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία (κοινοτική οδηγία ΟΔ/92/73/ΕΟΚ της 22/9/1992 και την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας από 1/1/1994 που ακολούθησε).
Πώς θεραπεύεται ο ασθενής με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ενεργούν σε ολόκληρο τον οργανισμό και ενισχύουν τους αμυντικούς μηχανισμούς του, με αποτέλεσμα τη συνολική ανανέωση και θεραπεία του ασθενούς.
Είναι επικίνδυνα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί λένε ότι δεν είναι επικίνδυνα σε καμία περίπτωση. Ο λόγος είναι ότι κατά τη διαδικασία παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να έχει καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα παρενέργειάς τους, ενώ αντίθετα έχει ενεργοποιηθεί η θεραπευτική τους δράση. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, θεωρούνται παντελώς ακίνδυνα για όλες τις ηλικίες, ακόμα και για τα βρέφη και τους υπερηλίκους. Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί σημειώνουν επίσης ότι μπορούν να χορηγηθούν και σε όλες τις ιδιαίτερες καταστάσεις του οργανισμού, όπου άλλα φάρμακα θεωρούνται επικίνδυνα, όπως π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας.
Μπορεί κάποιος να εθιστεί στα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Οχι, γιατί η δράση τους είναι αποκλειστικά ενεργειακή και ποτέ χημική.
Εχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Ενα μικρό ποσοστό ασθενών, τις πρώτες μέρες μετά την έναρξη της θεραπείας, είναι πιθανόν να παρουσιάσουν εντονότερα, για διάστημα λίγων ωρών έως λίγων ημερών, κάποιο απλό σύμπτωμα, όπως πονοκέφαλο, κνησμό κ.λπ. Αυτό, ωστόσο, είναι κάτι που θεωρείται τελείως ακίνδυνο για τον οργανισμό. Αυτό συμβαίνει γιατί ο οργανισμός κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει τη νόσο. Δεν θα πρέπει, όμως, οι ασθενείς να αποδίδουν οποιαδήποτε συμπτώματά τους -όπως μια καταρροή από ένα κρυολόγημα, μια διάρροια από τροφική δηλητηρίαση, έναν πόνο από ψύξη κ.λπ.- στην ομοιοπαθητική αγωγή που κάνουν. Αντίθετα, θα πρέπει, εφόσον τα συμπτώματα είναι ενοχλητικά και επίμονα, να συμβουλεύονται τον γιατρό τους.
H ένταση σε μερικά συμπτώματα είναι απαραίτητη για να αρχίσει η θεραπεία;

H ένταση των συμπτωμάτων είναι συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά δεν είναι απαραίτητο μέρος της θεραπείας. Τις πιο πολλές φορές η θεραπεία επέρχεται χωρίς να παρουσιαστεί ένταση σε κανένα σύμπτωμα.
Είναι δυνατό να παίρνει κανείς συγχρόνως δύο ή περισσότερα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Για τους κλασικούς ομοιοπαθητικούς γιατρούς αυτό είναι λάθος. Επιτρέπεται μόνο όταν η ζωή του ασθενούς κινδυνεύει και ο γιατρός δεν είναι σίγουρος για το ποιο είναι το σωστό φάρμακο.
Πώς διατηρούνται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Πρέπει να φυλάσσονται μακριά από έντονες μυρωδιές, σε μέρη που είναι δροσερά και μακριά από συσκευές με ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία, όπως είναι η τηλεόραση, το στερεοφωνικό, το κινητό τηλέφωνο κ.λπ. Επίσης δεν πρέπει να φυλάσσονται στο ψυγείο και να εκτίθενται στον ήλιο.

Πρέπει ο ασθενής να συνεχίζει επ' άπειρον την ομοιοπαθητική αγωγή;

Οχι. Από τη στιγμή που θα αισθανθεί καλά, και αφού συμβουλευτεί τον ομοιοπαθητικό γιατρό του, μπορεί να σταματήσει την αγωγή του και να επανέλθει στον γιατρό μόνο στην περίπτωση που παρουσιαστεί υποτροπή της αρχικής ασθένειας ή εμφανιστεί κάποια άλλη.
Τι γίνεται αν παρουσιαστεί οξύ πρόβλημα κατά τη διάρκεια της θεραπείας;

Αν παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα, όπως κρυολόγημα, διάρροια, αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα και άλλα, ο ασθενής θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του για να του δώσει το αντίστοιχο ομοιοπαθητικό φάρμακο και οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει.
Μήπως υπάρχει ενδεχόμενο αντίδρασης αν ταυτόχρονα ληφθεί οποιοδήποτε άλλο αλλοπαθητικό (χημικό) φάρμακο;
Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί ξεκαθαρίζουν ότι δεν υπάρχει φόβος για οποιουδήποτε τύπου αλληλεπίδραση με οποιοδήποτε συμβατικό (αλλοπαθητικό) φάρμακο. Απλώς, μερικές φορές κάποια από τα συνηθισμένα φάρμακα, ιδίως τα αντιβιοτικά και η κορτιζόνη, μπορούν να αναστείλουν πρόσκαιρα την ομοιοπαθητική θεραπεία. Γι' αυτόν τον λόγο συνιστούν την άμεση επικοινωνία με τον ομοιοπαθητικό γιατρό πριν από τη χρήση τους.
Είναι δυνατόν να γίνονται συγχρόνως με την Ομοιοπαθητική και άλλες θεραπείες;

Ναι, είναι δυνατόν. Ομως, επειδή η κάθε περίπτωση ασθενούς είναι διαφορετική, χρειάζεται η συμβουλή του ομοιοπαθητικού γιατρού για τις αναγκαίες κατευθύνσεις.
Μπορεί να υποτροπιάσει ένας ασθενής ύστερα από μια ομοιοπαθητική θεραπεία;

Υστερα από μια επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία μπορεί ο ασθενής να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται από το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός, από το είδος και τη χρονική διάρκεια της ασθένειας, από τις ταλαιπωρίες -ψυχικές ή σωματικές- που δρουν επάνω στον ασθενή κατά την αποθεραπεία του και από το πόσο σωστά τηρεί τις συστάσεις του γιατρού μετά τη διακοπή των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Πόσο διάστημα μπορεί να διαρκέσει μια ομοιοπαθητική αγωγή;
Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί εκτιμούν ότι σε μια οξεία ασθένεια, το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Στις χρόνιες περιπτώσεις, όμως, δεν είναι δυνατόν -τις περισσότερες φορές τουλάχιστον- να υπάρξει άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που οι ασθενείς αποφάσισαν να δοκιμάσουν την Ομοιοπαθητική, αφού δοκίμασαν πρώτα όλες τις άλλες μεθόδους χωρίς επιτυχία.
Επειδή η Ομοιοπαθητική δρα κινητοποιώντας τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού, η διάρκεια της θεραπευτικής αγωγής εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την κατάσταση του μηχανισμού αυτού. Ετσι, για κάποιον μπορεί να είναι αρκετή μια θεραπεία διάρκειας ενός μηνός, ενώ για κάποιον άλλον να χρειάζονται και χρόνια.

http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=24347&subid=2&pubid=63395359